Γαρ Εγγύς

Στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής στον Πόρο, την 30η Οκτωβρίου 1830 μ' επισημότητα έγινε η έναρξη των μαθημάτων του εκκλησιαστικού σχολείου με 15 μαθητές. Ο Κυβερνήτης Καποδίστριας πληροφορήθηκε με μεγάλη ευχαρίστηση την έναρξη λειτουργίας της σχολής, από αναφορά του Διοικητού Πόρου Γ. Γλαράκη.

Το διδακτικό πρόγραμμα προέβλεπε τα εξής μαθήματα. Δηλαδή, Ελληνική γλώσσα, Ιερά κατήχηση, Ιστορία και Ξυλουργική. Σε μεγαλύτερη τάξη προβλέπονταν Λογική, Ρητορική, Ερμηνεία γραφών, Δογματική Θεολογία και μεθοδική των Ιερών Κανόνων Διδασκαλία.

ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

O ΚΛΗΡΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Σε μιά αναμέτρηση λοιπόν και αντιπαράταξη θυσιαστικά δύο θρησκειών και δυό κόσμων οι Ορθόδοξοι Έλληνες κληρικοί και μάλιστα οι αρχιερείς όχι μόνο δεν αντέδρασαν ούτε χλεύασαν τον αγώνα, αλλ’ όπως είναι φυσικό και αυτονόητο. υπήρξαν οι φυσικοί ταγοί και ηγέτες, τού αγωνιζομένου λαού. Πραγματικοί μπροστάρηδες, πού, σαν άλλοι Μωυσείς ανέλαβαν να οδηγήσουν το λαό από τη σκλαβιά στην ελευθερία με κάθε προσωπική τους θυσία.
Το ράσο όλων των κληρικών, από τού ασημότερου καλόγερου μέχρι του πολιουσεβάσμιου και άγιου Πατριάρχη, μεταβλήθηκε σε φλάμπουρο, πού ηλέκτριζε και πύρωνε τα πνεύματα των αγωνιζομένων Ελλήνων. Η συμμετοχή των κληρικών, και μάλιστα των αρχιερέων, ήταν τόσο φυσική και τόσο αυτονόητη και απαραίτητη, ώστε όχι μόνο να συμπαρίστανται σε κάθε αγωνιστική προσπάθεια αλλά να θεωρούνται «εκ των ων ούκ άνευ», μιά και οι Έλληνες δεν επιχειρούσαν τίποτε, εάν προηγουμένως δεν έβλεπαν τούς ρασοφόρους να τούς ευλογούν, με τούς σταυρούς και τα ιερά τους άμφια, και να τούς οδηγούν στο καθήκον.
Ενδεικτικό του πόσο πολύ υπολόγιζαν όλοι οι Έλληνες (διοικούντες και λαός) τότε την παρουσία των αρχιερέων στις πολεμικές συρράξεις είναι και ένα έγγραφο τής προσωρινής Ελληνικής κυβερνήσεως κατά το Μάϊο του 1825, με το οποίο, μπροστά στον κίνδυνο τής προελάσεως του Ιμπραήμ, έδωσε εντολή στους αρχιερείς, πού βρισκόταν στο Μωριά: Κομάνων Αγαθάγγελο, Παροναξίας Ιερόθεο, Φαρσάλων Γεράσιμο, Τριπόλεως Δανιήλ και Ρέοντος και Πραστού Διονύσιο, «να κινηθώσι όσον τάχος» για να περιέρχονται τις επαρχίες Άργους, Τριπολιτζάς, Βοστίτζης (Αιγίου), Πατρών, Λεονταρίου και Μεσσήνης και να κηρύσσουν το τής εθνεγερσίας σάλπισμα, προτρέποντας τούς χριστιανούς σε γενική εξέγερση κατά του τυράννου κατακτητού «διά να συντρέξουν εις την ταχείαν ξεκίνησιν των στρατευμάτων».

Φρεντ Χόϋλ (Βρετανός αστροφυσικός): «Μια ερμηνεία των δεδομένων βάσει κοινής λογικής, υποδηλώνει πως κάποια υπέρ-διάνοια έχει παίξει με την φυσική, καθώς και την χημεία και την βιολογία, και πως δεν υφίστανται τυφλές δυνάμεις στην φύση που να είναι αξιόλογες. Οι αριθμοί που προκύπτουν από τον υπολογισμό των δεδομένων, μου φαίνονται τόσο συγκλονιστικοί, ώστε να τοποθετούν αυτό το ενδεχόμενο σχεδόν εκτός έρευνας.» (2)
Τζωρτζ Έλλις (Βρετανός αστροφυσικός): «Παρατηρούνται εκπληκτικοί μικρο-συντονισμοί στους νόμους, οι οποίοι κάνουν δυνατή...
... αυτή την πολυπλοκότητα. Η συνειδητοποίηση της πολυπλοκότητας των όσων πραγματοποιούνται, καθιστούν αδύνατον να μην χρησιμοποιηθεί η λέξη «θαύμα», χωρίς να παίρνουμε κάποια θέση ως προς το οντολογικό κύρος της λέξεως αυτής.» (3)

Η φιλολογία περί της εκκλησιαστικής περιουσίας είναι παλιά, δίχως όμως να δικαιολογείται πολλές φορές από τα γεγονότα και την πραγματικότητα. Θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε λίγο φως στο ταλαιπωρημένο αυτό ζήτημα. Παρακάτω, απαντάμε και στο αδαές επιχείρημα περί μισθοδοσίας των Ορθοδόξων κληρικών που έχει άμεση σχέση με την εκκλησιαστική περιουσία. Καταρρίπτεται ο βασικότερος μύθος γύρω από τον οποίο χτίστηκε η αντιεκκλησιαστική προπαγάνδα των ημερών μας.
Μετά την απελευθέρωση και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους (1828), ενώ διατηρείται στη συνείδηση του πληρώματος της εκκλησίας η πίστη στο ιερό και αναπαλλοτρίωτο της εκκλησιαστικής περιουσίας με διάφορα νομοθετήματα επιβάλλεται κατά καιρούς η αναγκαστική απαλλοτρίωση τμημάτων της.
Η αντιβασιλεία του Όθωνα (αλλοεθνής και άλλου δόγματος) πιστεύοντας ότι η περιουσία της Εκκλησίας αποτελεί θησαυρό που κληροδοτήθηκε από τους προγόνους στο ελληνικό έθνος και λησμονώντας την ανεκτίμητη προσφορά των ορθοδόξων μοναστηριών στους παλαιότερους και στους ακόμα νωπούς τότε αγώνες της εθνικής παλιγγενεσίας, με τα βασιλικά διατάγματα του 1833 και 1834 απεφάσισε τη διάλυση 416 μοναστηριών και τη διάθεση της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους με το πρόσχημα να συσταθεί το "Εκκλησιαστικό Ταμείο". Ήταν όμως τόσο κακή η σύσταση και οργάνωση του ταμείου αυτού, ώστε το μόνο που συνέβη ήταν η διαρπαγή της εκκλησιαστικής περιουσίας και η πώληση -εκ μέρους επιτηδείων - ιερών σκευών και κειμηλίων στα παζάρια. Το 1836 η απαλλοτριωτική διάθεση της Αντιβασιλείας επεκτάθηκε και στην περιουσία των Μοναστηριών που διατηρήθηκαν σε λειτουργία "χάριν θεάρεστων έργων και προς οικοδομήν ιερών και αγαθοεργών καταστημάτων". Έτσι απαλλοτριώθηκαν υποχρεωτικά και άλλες μοναστηριακές εκτάσεις, ενώ σε όσεες απέμειναν επιβλήθηκε βαρύτατη έμμεση φορολογία

Οταν μπῆκε ὁ Χριστός στούς μαθητάς του,
ἐνῶ οἱ πόρτες ἦσαν κλεισμένες καί βγῆκε πάλι μέ τόν ἴδιο τρόπο,
ὁ Θωμᾶς ἔλειπε μονάχα.
῏Ηταν κι αὐτό ἔργο τῆς θείας οἰκονομίας.
ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ μαθητοῦ
νά προξενήση περισσότερη ἀσφάλεια καί βεβαιότητα.
Γιατί ἄν ἦταν μαζί ὁ Θωμᾶς, δέ θά εἶχε βέβαια ἀμφιβολία.
κι ἄν δέν εἶχε ἀμφιβολία, δέν θά ζητοῦσε μ᾿ ἐπιμονή
καί ἄν δέν ζητοῦσε, δέ θά ψηλαφοῦσε.ἄν ὅμως δέν ψηλαφοῦσε,
δέ θά ὡμολογοῦσε τόν Κύριο καί Θεό
κι ἄν δέν ὡμολογοῦσε Κύριο καί Θεό, τό Χριστό,
δέ θά εἴχαμε ἐμεῖς διδαχθῆ νά τόν δοξολογοῦμε μ᾿ αὐτόν τόν τρόπο.
῞Ωστε μέ τήν ἀπιστία του ὁ Θωμᾶς
μᾶς ποδηγέτησε πρός τήν ἀλήθεια
καί ὅταν ἦρθε ὕστερα σταθεροποίησε τήν πίστη μας.
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
λόγος

Πηγή : patrokosmas1063fm.blogspot.com

Του Γέροντος Παϊσίου:
Κανονικά πριν από τον Εσπερινό της γιορτής ή της Κυριακής σταματάει κάθε εργασία. Καλύτερα είναι να δουλέψη κανείς περισσότερο την προπαραμονή, όταν αυτό μπορή να ρυθμισθή, και να μη δουλέψη μετά τον Εσπερινό της παραμονής. Άλλο είναι να κάνη κανείς σε μια γιορτή ή την Κυριακή ένα ελαφρό πράγμα το απόγευμα, όταν είναι μεγάλη ανάγκη, αλλά και αυτό πάλι με τρόπο. Παλιά και οι χωρικοί που ήταν έξω στα χωράφια, μόλις άκουγαν την καμπάνα του Εσπερινού, έκαναν τον σταυρό τους και σταματούσαν την δουλειά. Το ίδιο και οι γυναίκες που κάθονταν στην γειτονιά. Σηκώνονταν, έκαναν τον σταυρό τους και άφηναν το πλέξιμο ή ό,τι άλλο έκαναν. Και ο Θεός τους ευλογούσε. Είχαν την υγεία τους και χαίρονταν... Τώρα κατήργησαν τις γιορτές, απομακρύνθηκαν από τον Θεό και την Εκκλησία και τελικά όσα βγάζουν από την δουλειά τους τα δίνουν στους γιατρούς και στα νοσοκομεία... Μια φορά ήρθε ένας πατέρας στο Καλύβι και μου λέει: «Το παιδί μου αρρωσταίνει συχνά και οι γιατροί δεν μπορούν να βρουν τι έχει». «Να σταματήσης να δουλεύης Κυριακή και όλα θ’ αλλάξουν», του είπα. Πράγματι σταμάτησε, και το παιδάκι του έγινε καλά.

Με το περιστατικό του Ζακχαίου γίνεται εμφανές ότι ο άνθρωπος πρέπει να κατέβει απ' το μυαλό στην καρδιά για να συναντήσει το Χριστό, ενώ το περιστατικό της Χαναναίας υποδηλώνει ότι για να επιτύχει ο άνθρωπος αυτή τη συνάντηση, πρέπει να ανακαλύψει και να χρησιμοποιήσει μια διάσταση της υπάρξεώς του που ονομάζουμε πίστη και που έχει τη δυνατότητα να τον φέρει σε επαφή με την υπερβατική πραγματικότητα που είναι η κατεξοχήν πραγματικότητα.
Η πίστη δεν είναι ο διανοητικός καταναγκασμός που ξέρει ο δυτικός χριστιανισμός, σύμφωνα με τον οποίο ο άνθρωπος πρέπει να πιστέψει επειδή υπάρχει το Α ή το Β λογικό επιχείρημα. Η πίστη δεν είναι μια τυφλή αποδοχή πραγματικοτήτων τις οποίες δεν έχει διαπιστώσει ο άνθρωπος, αλλά είναι ο δρόμος και ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος κάνει αυτές τις διαπιστώσεις.
Η ορθόδοξη πνευματική παράδοση δεν ζητάει από τον άνθρωπο να δεχθεί κάτι που δεν έχει διαπιστώσει. Δεν τον αναγκάζει να δεχθεί ότι ο Ιησούς είναι "ον έγραψε ο Μωυσής εν τω νόμω και οι προφήται", δηλαδή ο Σωτήρας, αλλά του ζητάει να έλθει και να δει με τα ίδια του μάτια, "έρχου και ίδε".

1. Η εποχή μας σφραγίζεται καθοριστικά από μια νέα ιστορική συγκυρία, τη Νέα Παγκόσμια Τάξη πραγμάτων, ως στρατιωτικοπολιτική έκφραση της Νέας Εποχής, που ορίζεται αφετηριακά από τον πόλεμο του Κόλπου και την κατάρρευση του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», το κενό του οποίου έσπευσε να καλύψει η αναδυθείσα παγκόσμια Μονοκρατορία, η Pax Americana, που μεταφέρει τον κόσμο μας αναδρομικά στην ενότητα της Pax Romana και σ’ ό,τι αυτή μπορεί να περικλείει για τον άνθρωπο και τον κόσμο.
Όπως τότε, έτσι και σήμερα, η ανθρωπότητα εντάχθηκε σ’ ένα παγκόσμιο σύστημα πολιτικής και αξιών, που ελέγχει και διαμορφώνει καθολικά, μέσω της ενιαιοποιούμενης παιδείας και των κατευθυνόμενων Μ.Μ.Ε., τον άνθρωπο και την κοινωνία ως πλανητικό άνθρωπο και πλανητική-ολιστική κοινωνία.
Στο σημείο αυτό επιτρέπεται ένας παραλληλισμός: Στις 11.5.330 αναδύεται ένα νέο ιστορικό μέγεθος, η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης (Ρωμανία από τον δ΄ αι. ή «Βυζαντίου» από το 1562), που υποστασιωνόταν με το τρίπτυχο: εκχριστιανισμένος ρωμαϊκός κρατικός φορέας-ελληνικός πολιτισμός/παιδεία και χριστιανική ορθοδοξία, ως ψυχή και ζωοοποιητική δύναμη του νέου αυτού παγκόσμιου μορφώματος.

http://www.agiazoni.gr/audiogallery.php?index=1&audioid=03327369691674338934

Υποβρύχιο αγνώστου ταυτότητος, το οποίο εικάζεται ότι ήταν ένα από τα δύο τουρκικά που επί τρεις ημέρες "κυκλοφορούν" βόρεια της Άνδρου και νότια της Σκύρου ( το ένα μάλλον είναι το 209/1200 S-352 TCG DOLUNAY) , "αναχαίτισαν" χθες το πρωί με συνδυασμένη επιχείρηση τέσσερα ελικόπτερα S-70, σύμφωνα με πληροφορίες του defencenet.gr από πηγές του ΓΕΝ, 5 μίλια βόρεια της Άνδρου. Το ΓΕΕΘΑ επιβεβαιώνει την ύπαρξη των τουρκικών υποβρυχίων στην περιοχή βόρεια της Άνδρου, αλλά δεν επιβεβαιώνει το συμβάν στην Κέα. Οι πηγές πάντως που μεταδίδουν την σχετική πληροφορία είναι έγκυρες, αλλά όπως προείπαμε δεν υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση. Το κυνήγι του άγνωστου υποβρυχίου ξεκίνησε χθες το πρωί και διήρκεσε μέχρι το απόγευμα.
Πιο συγκεκριμένα δύο ελικόπτερα S-70 B-6 Aegean Hawk τα οποία βρίσκονταν σε αποστολή ρουτίνας συντήρησης επιχειρησιακής εκπαίδευσης εντόπισαν τυχαία με το ραντάρ τους το ίχνος του περισκοπίου αγνώστου υποβρυχίου. Όντως επιβεβαιώθηκε ότι χθες τις ίδιες ώρες πέταξαν δύο τέτοια ελικόπτερα σε ανάλογη αποστολή τις ίδιες ακριβώς ώρες που ανεφέρεται ότι έγινε το συμβάν σε αυτή την περιοχή.

“Η κ. Μέρκελ πρέπει να ζητήσει συγνώμη από τους Τουρκοκυπρίους” σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έδωσε σήμερα συνέχεια στην ένταση που έχει ανακύψει μεταξύ Άγκυρας και Βερολίνου σχετικά με το Κυπριακό.

Σε ομιλία που έκανε σήμερα στην Άγκυρα, ο Ερντογάν απάντησε για άλλη μια φορά στη Μέρκελ, ενώ έκανε εκτενείς αναφορές στο Κυπριακό με ευθείες βολές εναντίον της ΕΕ, τονίζοντας ότι η καγκελάριος “πρέπει να επανεξετάσει τις ιστορικές της γνώσεις”.