Γαρ Εγγύς

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ

π. Παντελεήμων Κρούσκος


Αποτελεί ζήτημα και αγωνία και αμφισβήτηση πολλών καλόπιστων ορθοδόξων πιστών (αλλά και αιρετικών) το αν ο νηπιοβαπτισμός είναι έγκυρη και παραδοσιακή πρακτική της ορθόδοξης ανατολικής εκκλησίας ή αν αποτελεί άτυπο προσηλυτισμό και καταστρατήγηση της ελευθερίας του προσώπου.

Το βάπτισμα είναι το ιερό μυστήριο της Εκκλησίας κατά το οποίο ο άνθρωπος βαπτιζόμενος με τριπλή κατάδυση και ανάδυση σε αγιασμένο ύδωρ και στο όνομα της Αγίας Τριάδος, από τη μια μεριά ελευθερώνεται από το σώμα της προπατορικής αμαρτίας και της ενοχής της οφειλόμενης σ' αυτή, από την άλλη δε αναγεννάται πνευματικά σε μία νέα ένθεη ύπαρξη και ζωή, γίνεται υιός του θεού και κληρονόμος της αφθαρσίας και της αθανασίας. Κατά το βάπτισμα ο άνθρωπος αποβάλλει τον παλαιό Αδάμ και ντύνεται το Χριστό, αποκτώντας καθαρή και άσπιλη τη θεία εικόνα με την οποία πλάστηκε από το Θεό και την οποία αχρείωσε η αμαρτία1. Επίσης, αν πρόκειται για ενήλικο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι ή πίστη και το βάπτισμα εξαλείφει τις έως τότε προσωπικές του αμαρτίες, πέρα από την απόδυση του παλαιού ανθρώπου και κόσμου, της αδαμιαίας δηλαδή αμαρτητικής κατάστασης , στην οποια γεννώνται και τα νήπια. Όταν μιλάμε για κληρονομιά του προπατορικού αμαρτήματος, δεν εννοείται νομική ενοχή, ωσάν να ήμασταν όλοι υπεύθυνοι για την πτώση των πρωτοπλάστων, αλλά για γέννηση σε έναν κόσμο αμαρτίας, έναν κόσμο δαιμονοκρατούμενο, μια ανθρώπινη φύση αμαυρωμένη και κατεστραμμένη.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, του οποίου εφέτος εορτάζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ολόκληρη η ορθοδοξία την συμπλήρωση 1600 ετών από της Κοιμήσεώς του, υπήρξε ο πλέον σκληρός επικριτής των ακροτήτων της πολιτικής εξουσίας και των φορέων αυτής που διαβιούσαν contra στα διδάγματα της Εκκλησίας και σε βάρος του πενόμενου λαού.
Ο έλεγχός του προς τους παρεκτρεπομένους πολιτικούς γινόταν χωρίς οργή και αλαζονεία, αλλά με αγάπη και ειλικρινές πατρικό ενδιαφέρον για την πνευματική κάθαρση του δημόσιου βίου, ο οποίος όταν ήταν φαύλος είχε τις αρνητικές του επιπτώσεις και στο λαό, που ήταν ταυτόχρονα και το πλήρωμα της ορθοδόξου εκκλησίας. Ο ιερός Χρυσόστομος ουδέποτε εχαρίστηκε στους άρχοντες του κόσμου τούτου και γι’ αυτό τον λόγο δεν τους ήταν αρεστός, θα λέγαμε ότι πολλοί εκ των πολιτικών ηγητόρων της εποχής του, τον μισούσαν θανάσιμα επειδή δεν ανέχονταν τον οξύτατο δημόσιο έλεγχο που ασκούσε στα πρόσωπά τους για την φαυλοκρατία και την ανεντιμότητά τους. Ουδέποτε ο ιερός πατήρ εδίστασε να επιδείξει την αυστηρότητά του ακόμη και για τον φαύλο και διεφθαρμένο προσωπικό βίο των αρχόντων, των πλουσίων και των ισχυρών της εποχής του, χωρίς να δέχεται κανένα συμβιβασμό ή να υπηρετεί ως άβουλο όργανο κάποια μικροπολιτική σκοπιμότητα.

«Για να δείξει ο Κύριος, ότι πρέπει εμείς οι πιστοί να γινόμαστε ωφέλιμοι και σε άλλους, μας ονόμασε άλας και ζύμη και φως… Λοιπόν ο λύχνος με το φως δε φωτίζει τον εαυτό του, αλλά αυτούς που βρίσκονται στο σκοτάδι. Κι εσύ, Χριστιανέ, τότε είσαι λύχνος πνευματικός, όταν όχι μόνον απολαμβάνεις ο ίδιος το φως, αλλά όταν οδηγείς εκείνον τον πλανημένο στο Χριστό. Γιατί ποια είναι η ωφέλεια του Χριστιανού, όταν δεν κερδίζει κανέναν και δεν τον οδηγεί στην αρετή; Είσαι και «άλας». Αλλά και το αλάτι δεν αλατίζει τον εαυτό του, αλλά τα άλλα τρόφιμα. Έτσι λοιπόν και συ ο πιστός, αφού σε έκαμε ο Θεός άλας πνευματικό, αλάτισε τους άλλους, απάλλαξέ τους από τη ραθυμία και αδιαφορία και ένωσέ τους με την Εκκλησία.
Έπειτα ο Χριστός σε ονόμασε «ζύμη». Και η ζύμη δε ζυμώνει τον εαυτό της, αλλά τη μάζα του ζυμαριού, την πολλή. Έτσι κι εσείς οι πιστοί, έστω κι αν είστε λίγοι στον αριθμό, πρέπει να γίνετε δυνατοί με την πίστη και το ζήλο σας…»
«Κι αν ακόμη ξοδέψει κάποιος πολλά χρήματα υπέρ των άλλων, δεν κάνει τίποτε όμοιο προς εκείνον που σώζει μια ψυχή, που την απομακρύνει από την πλάνη και τη χειραγωγεί προς την ευσέβεια. Γιατί εκείνος που προσέφερε χρήματα στον πτωχό, τον απάλλαξε από τη σωματική πείνα. Ενώ αυτός που συντέλεσε στη διόρθωση του αμαρτωλού, τον απάλλαξε από την ασέβεια και παρανομία και έσωσε μια ψυχή από την αιώνια κόλαση… Και για τη σωτηρία ψυχών δεν απαιτούνται χρήματα. Αλλά λόγοι πίστεως και προτροπή θερμή. Μη λοιπόν ραθυμήσουμε, αλλά με όλη μας την προθυμία και το ζήλο ας ελκύσουμε προς το Χριστό τους αδελφούς μας». (Ι. Χρυσόστομος, Λόγος 6ος Κατά Ιουδαίων)

Μερικοί πνευματικοί έχουν ένα τυπικό: Όταν δεν επιτρέπεται ο εξομολογούμενος να κοινωνήση, δεν του διαβάζουν συγχωρητική ευχή. Υπάρχουν και άλλοι που λένε: «Είναι η γραμμή μας να μη διαβάζουμε πάντοτε συγχωρητική ευχή». Αυτό είναι κάτι σαν προτεσταντικό… Ήρθε ένα παιδί στο Καλύβι που είχε μερικές πτώσεις. Πήγε, εξομολογήθηκε, αλλά δεν του διάβασε συγχωρητική ευχή ο πνευματικός. Το καημένο, το έπιασε απελπισία. «Για να μη μου διαβάση ευχή ο πνευματικός, άρα δεν με συγχωράει ο Θεός», σκέφθηκε και πήγαινε για αυτοκτονία. «Να πας, του λέω, στον πνευματικό να σου διαβάση ευχή. Και αν δεν σου διαβάση αυτός, να πας σε άλλον πνευματικό».

Χωρίς συγχωρητική ευχή θα έχη συνέχεια πτώσεις ο άνθρωπος, γιατί δεν χάνει ο διάβολος τα δικαιώματα। Πώς να παλέψη ο άνθρωπος, αφού ο διάβολος έχει ακόμη δικαιώματα; Δεν είναι ελευθερωμένος· δέχεται δαιμονικές επιδράσεις. Ενώ με την συγχωρητική ευχή κόβονται οι επιδράσεις, γίνεται ανακατάληψη του εδάφους, οπότε ο καημένος βοηθιέται και μπορεί να παλέψη, να αγωνισθή, για να απαλλαγή από τα πάθη.

Πηγή : www.orthodoxfathers.com

Ήρθε κάποιος νεαρός αναστατωμένος και μου είπε: «Γέροντα, δεν πρόκειται να διορθωθώ. Μου είπε ο πνευματικός μου: ‘’αυτά είναι και κληρονομικά…’’». Τον είχε πιάσει απελπισία. Εγώ, όταν μου πη κάποιος ότι έχει προβλήματα κ.λπ., θα του πω: «Αυτό συμβαίνει γι’ αυτόν και γι’ αυτόν τον λόγο· για ν’ αλλάξης, πρέπει να κάνης εκείνο κι εκείνο». Έχει λ.χ. κάποιος έναν λογισμό που τον βασανίζει και δεν κοιμάται, παίρνει χάπια για το κεφάλι, για το στομάχι και με ρωτάει: «Να κόψω τα χάπια;». «Όχι, του λέω, να μην κόψης τα χάπια. Να πετάξης τον λογισμό που σε βασανίζει και ύστερα να τα κόψης. Αν δεν πετάξης τον λογισμό, έτσι θα πας· θα ταλαιπωρήσαι». Γιατί, τι θα ωφελήση να κόψη τα χάπια, όταν κρατάη μέσα του τον λογισμό που τον βασανίζει;
Καλά είναι ο πνευματικός να μη φθάνη μέχρι του σημείου να ανάβη κόκκινο φως· να ανέχεται λίγο μία κατάσταση, αλλά φυσικά πρέπει και ο άλλος να δουλεύη σωστά, για να βοηθηθή. Ένας νεαρός ζόρισε κάποια φορά την αρραβωνιαστικιά του – ποιος ξέρει τι της έλεγε; - και εκείνη από την αγανάκτησή της πήρε το αυτοκίνητο και έφυγε και στον δρόμο σκοτώθηκε. Μετά ο νεαρός ήθελε να αυτοκτονήση, γιατί ένιωθε ότι αυτός έγινε αιτία και σκοτώθηκε η κοπέλα.

Όποιος έχει θυσία καί πίστη στον Θεό, δέν ύπολογίζει τόν εαυτό του. Ό άνθρωπος, όταν δέν καλλιεργήση το πνεύμα της θυσίας, σκέφτεται μόνον τόν εαυτό του και θέλει όλοι νά θυσιάζωνται γι’ αυτόν. Άλλα όποιος σκέφτεται μόνον τόν εαυτό του, αυτός απομονώνεται καί από τους ανθρώπους, απομονώνεται καί από τόν Θεό - διπλή απομόνωση -, οπότε δέν δέχεται θεία Χάρη. Αυτός είναι άχρηστος άνθρωπος. Καί νά δήτε, αυτόν πού σκέφτεται συνέχεια τόν εαυτό του, τίς δυσκολίες του κ.λπ., καί ανθρωπίνως κανείς δέν θά του συμπαρασταθη σέ μιά ανάγκη. Καλά, θεϊκή συμπαράσταση δέν θά έχη, αλλά δέν θά έχη καί ανθρώπινη. Μετά θά προσπαθη από έδώ-άπό εκεί νά βοηθηθή. Θά βασανίζεται δηλαδή, γιά νά βοηθηθή από ανθρώπους, άλλα βοήθεια δέν θά βρίσκη. Αντίθετα, όποιος δέν σκέφτεται τόν εαυτό του, αλλά σκέφτεται συνέχεια τους άλλους, μέ τήν καλή έννοια, αυτόν τόν σκέφτεται συνέχεια ό Θεός, καί μετά τόν σκέφτονται καί οί άλλοι. Όσο ξεχνάει τόν εαυτό του, τόσο τόν θυμάται ό Θεός. Νά, μιά ψυχή φιλότιμη μέσα σέ ένα Κοινόβιο θυσιάζεται, δίνεται κ.λπ. Αυτό, νομίζετε, δέν έχει πέσει στην αντίληψη τών άλλων; Μπορεί νά μήν τήν σκεφθούν οί άλλοι αυτήν τήν ψυχή πού δίνεται ολόκληρη καί δέν σκέφτεται τόν εαυτό της; Μπορεί νά μήν τήν σκεφθή ό Θεός; Μεγάλη υπόθεση! Έδώ βλέπει κανείς τήν ευλογία του Θεού, πώς εργάζεται ό Θεός.

Στις δυσκολίες δίνει εξετάσεις ό άνθρωπος. Έκεί φαίνεται αν έχη πραγματική αγάπη, θυσία. Καί όταν λέμε ότι ένας έχει θυσία, εννοούμε ότι τήν ώρα του κινδύνου δέν υπολογίζει τόν εαυτό του καί σκέφτεται τους άλλους. Βλέπεις, καί ή παροιμία λέει «ό καλός φίλος στην ανάγκη φαίνεται». Θεός φυλάξοι, άν λ.χ. τώρα έπεφταν βόμβες, θά φαινόταν ποιος σκέφτεται τόν άλλον καί ποιος σκέφτεται τόν εαυτό του. Όποιος όμως έχει μάθει νά σκέφτεται μόνον τόν εαυτό του, σέ μιά δυσκολία πάλι τόν εαυτό του θά σκέφτεται, καί ό Θεός δέν θά τόν σκέφτεται αυτόν τόν άνθρωπο. Όταν από τώρα δέν σκέφτεται κανείς τόν εαυτό του άλλα σκέφτεται τους άλλους, και στον κίνδυνο τους άλλους Θά σκεφθη. Τότε ξεκαθαρίζουν ποιοι έχουν πραγματικά θυσία και ποιοί είναι φίλαυτοι.

Τα αποτελέσματα της έρευνας, Ευρωβαρόμετρο, για την Ελλάδα δείχνουν ότι οι Έλληνες προτιμούν να τους κυβερνούν οι Βρυξέλλες και όχι η εκλεγμένη κυβέρνησή τους! Ως δεύτερη επιλογή προτιμούν την ... αναρχία και μόνο ως προς τρίτη κάποια ελληνική κυβέρνηση!

Οι 1.000 ερωτηθέντες εξέφρασαν την δυσπιστία τους και για την πολιτική, τα κόμματα, την κυβέρνηση και τα κοινοτικά όργανα, ωστόσο, σημείωσαν ότι εμπιστεύονται πιο πολύ την ΕΕ από ό,τι την κυβέρνηση για να λαμβάνει αποφάσεις για το μέλλον τους!

Σύμφωνα με την έρευνα οι Έλληνες επιλέγουν ως πιο ικανή επιλογή (με 37%) την ΕΕ, ως δεύτερη επιλογή κανέναν, και ως τρίτη επιλογή την ελληνική κυβέρνηση!

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος
Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐσύ πού ἔκλαψες ὅταν πέθανε ὁ φίλος σου Λάζαρος, καί ἄφησες νά στάξουν δάκρυα λύπης καί συμπάθειας γιά κεῖνον, δέξου καί τά δικά μου πικρά δάκρυα.

Μέ τά πάθη σου ἐπάνω στό Σταυρό, θεράπευσε τά πάθη μου• μέ τίς πληγές σου, γιάτρεψε τά τραύματά μου• μέ τό αἷμα σου, καθάρισε τό αἷμα μου, καί τήν εὐωδία τοῦ ζωοποιοῦ σου σώματος συγκέρασέ την μέ τό σῶμα μου• ἡ χολή, πού οἱ σταυρωταί σου σέ πότισαν, ἄς γλυκάνει τή ψυχή μου ἀπό τήν πίκρα, μέ τήν ὁποία μέ πότισε ὁ διάβολος.

Τό ἅγιο σῶμα σου, πού τό τάνυσαν ἐπάνω στό ξύλο τοῦ Σταυροῦ, ἄς ἀνεβάσει πρός ἐσένα τό νοῦ μου, τόν ὁποῖο τράβηξαν πρός τά κάτω οἱ δαίμονες.

Ἡ κεφαλή σου, τήν ὁποία ἔκλινες ἐπάνω στό Σταυρό, ἄς σηκώσει ψηλά τό κεφάλι μου, πού τόσα ραπίσματα ἔχει δεχτεῖ κατά πρόσωπο ἀπό τούς ἀντιπάλους μου δαίμονες.

Αυξάνονται δραματικά οι τιμές των καυσίμων

Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 24 Φεβρουαρίου 2011, 22:45



Το ένα ρεκόρ πίσω από άλλο καταρρίπτει η μέση τιμή της αμόλυβδης βενζίνης, λόγω του ντόμινο εξελίξεων στον αραβικό κόσμο και ιδιαίτερα μετά τις αναταραχές στη Λιβύη που «πυροδοτούν» αλυσιδωτές αντιδράσεις στην τιμή του πετρελαίου.

Σήμερα, η μέση τιμή της αμόλυβδης διαμορφώθηκε στο 1,628 ευρώ ανά λίτρο, τιμή που είναι αυξημένη κατά σχεδόν δύο λεπτά το λίτρο, σε σχέση με την αρχή του μήνα, οπότε και κυμαινόταν στο 1,61 ευρώ. Σύμφωνα με τον πανελλαδικό μέσο όρο στα τέλη του Ιανουαρίου, η τιμή της βενζίνης είχε αγγίξει το 1,635 ευρώ. Μιλώντας μάλιστα με πρατηριούχους, μας εξήγησαν ότι δεν αποκλείεται αύριο η τιμή της αμόλυβδης να φτάσει στο 1,80 ευρώ ανά λίτρο.

(Ανανέωση 01.23): Αφίχθηκε και το τρίτο C-130 στο Ελευθέριος Βενιζέλος και ολοκληρώθηκε κατ'αυτό τον τρόπο με απόλυτη επιτυχία μια δύσκολη αποστολή για την οποία αξίζουν συγχαρητήρια σε ΓΕΑ και ΓΕΕΘΑ, δεδομένων των μεγάλων δυσκολιών που υπήρχαν (προσγείωση σε άγνωστα αεροδρόμια, κίνδυνος να κτυπηθούν από τις αντιμαχόμενες παρατάξεις, δυσκολία συγκέντρωσης των Ελλήνων κλπ). Ειδικά το πλήρωμα του τρίτου C-130, που πέταγε όλη ημέρα επάνω από την Λιβύη και αποπροσγειώθηκε σε δύο αεροδρόμια τα πήγε πολύ καλά.

(Ανανέωση 00:35) Προσγειώθηκε στο Ε. Βενιζέλος στις 00:27 το 2ο C-130 με τον τραυματισμένο διπλωματικό υπάλληλο Γιάννη Πυρόβολο ο οποίος μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο και σε 45 λεπτά αναμένεται η άφιξη του τρίτου C-130 που έρχεται με 59 άτομα από την Σύρτη.

(Ανανέωση 23.25) Σύμφωνα με ασφαλείς πηγές μεταξύ των 83 Ελλήνων που φέρνει πίσω στην Ελλάδα το δεύτερο αεροσκάφος βρίσκεται ένας τραυματισμένος Έλληνας διπλωματικός υπάλληλος ο οποίος δέχτηκε δυο σφαίρες στον ώμο και το πόδι κατά τη διάρκεια των ταραχών.

Ο διπλωματικός υπάλληλος τραυματίστηκε λίγο πριν την άφιξη του ελληνικού αεροσκάφους, κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες. Στο ίδιο αεροσκάφος επιβαίνει και ο υφυπουργός Εξωτερικών Δ.Δόλλης. Το τρίτο C-130 από τη Σύρτη αναμένεται σε 45 λεπτά περίπου μεταφέροντας 59 άτομα.

Καταγγελία σοκ του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Γυρνούν την Ελλάδα στην περίοδο της κατοχής!


ΜΕ (ΥΠΟΤΙΜΗΜΕΝΑ) ΟΜΟΛΟΓΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ!

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ!

του ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ

Πρωτοφανής ρύθμιση αλλά αληθινή! Με την παράγραφο 12 του άρθρου 45 του φορολογικού νομοσχεδίου το δημόσιο θα μπορεί και μάλιστα αναδρομικά από την 12.12.2010, «να εξοφλεί «παντός είδους» (!!!) υποχρεώσεις του, σε εθνικό (από πότε υπάρχει εθνικό νόμισμα;) ή αλλοδαπό νόμισμα, προς όλους τους φορείς του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα, με τη σύμφωνη γνώμη τους, με έκδοση κρατικών χρεογράφων, ή εντόκων γραμματίων ή ομολόγων ή άλλων τίτλων δανεισμού (!!!), στο πλαίσιο του εκάστοτε εκτελούμενου προϋπολογισμού»!!! Αυτά γράφονται επί λέξει, στην εν λόγω διάταξη του φορολογικού νομοσχεδίου που κατέθεσε η κυβέρνηση!


Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από δω και μπρος το δημόσιο θα σταματήσει περίπου να πληρώνει μετρητά αλλά θα εκδίδει για την αντίστοιχη εκπλήρωση της υποχρέωσης ομόλογα ή και οποιοδήποτε άλλο τίτλο δανεισμού (ποιους άραγε;)! Το ότι η λήψη ομολόγων για την εξόφληση της υποχρέωσης του δημοσίου, θα χρειάζεται τη «σύμφωνη γνώμη» του παραλήπτη, είναι μάλλον τυπικό γεγονός, αφού το δημόσιο μπορεί κάλλιστα να εκβιάζει, και μάλιστα επιτυχώς, προς αυτήν την κατεύθυνση.

Οι πέντε τελευταίες μεγάλες παγκόσμιες υφέσεις έλαβαν χώρα μετά από μια μεγάλη αύξηση των διεθνών τιμών πετρελαίου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, συγκεκριμένα στη δεκαετία του 1970 και του 1990, η άνοδος των τιμών του πετρελαίου οφείλονταν σε περιορισμούς της προσφοράς, είτε από τον ίδιο τον ΟΠΕΚ, είτε εξαιτίας ενός πολέμου στη Μέση Ανατολή. Σε άλλες περιπτώσεις, για παράδειγμα το 2008, οφείλονταν σε μεγάλη αύξηση της ζήτησης.

Αλλά σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η παγκόσμια οικονομία δεν άντεξε τις υφεσιακές επιπτώσεις των υψηλών τιμών ενέργειας. Και από τη στιγμή που οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου ξεπέρασαν ήδη τα 100 δολάρια το βαρέλι – βρέθηκαν δηλαδή 33% πιο ψηλά από ό,τι το περασμένο καλοκαίρι – είναι λογικό να φοβόμαστε ότι το νέο πετρελαϊκό σοκ μπορεί να πλήξει την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη. Οι τιμές του πετρελαίου πρέπει, ωστόσο, να ανέβουν κι άλλο και η άνοδος να κρατήσει πολύ περισσότερο χρόνο για να είναι δικαιολογημένοι αυτοί οι φόβοι.

Από τη στιγμή που οι μισές πετρελαιοπαραγωγικές μονάδες της Λιβύης ανέστειλαν τη λειτουργία τους, ο κίνδυνος ενός πετρελαϊκού σοκ έπαψε να είναι θεωρητικός. Σύμφωνα με πρόσφατες εκθέσεις, το ήμισυ της λιβυκής παραγωγής που ανέρχεται σε 1.6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα έχει βγει εκτός κι αυτό προκάλεσε μια αύξηση στις τιμές του πετρελαίου κατά 14 δολάρια το βαρέλι από την περασμένη βδομάδα.

Η αδελφή μου», διηγήθηκε ή ευλαβέστατη Ειρήνη Μπεντενιώτου από τον Πόρο, μακαρίτισσα πλέον, «είχε χάσει ένα παιδάκι. Τον βράδυ μετά την κηδεία πήγα και εγώ με ένα από τα μικρά μου παιδιά να την συλλυπηθώ. Σε λίγο ήρθε και ό αδελφός μου και έστρωσαν τραπέζι να φάμε. Μας λέγει ό αδελφός μου:

-Τί είναι αυτά πού κάνετε; Τί ψυχές; Αυτά είναι λόγια.

-Λόγια είναι; του λέγω. Δεν ντρέπεσαι; Τί κουβέντες είναι αυτές που ήρθες να μας πής;

-Έτσι μας είχαν πει, λέει.