«Ρίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστὶν ἢ φιλαργυρία.» (Βλ. π.χ Δ.Ν.Τ - Ε.Κ.Τ κ.τ.λ )
ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ
O πλοῦτος ἐὰν ρέη, μὴ προστίθεσθε καρδίαν» (Ψάλμ. 61. 11). Μὴ θαμπώνεσαι ἀπὸ τὸν πλοῦτο. Θαμπώσου ἀπὸ τὴ δόξα καὶ τὴν παντοδυναμία τοῦ Θεοϋ, καὶ στήριξε σ' Αὐτὸν κάθε ἐλπίδα σου. Μὴ δίνης τὴν καρδιά σου στὸ χρυσάφι. Δῶσε τὴν στὸν Κύριο καὶ μὴ φοβᾶσαι οὔτε γι' αὐτὴ τὴ ζωὴ οὔτε γιὰ τὴν ἄλλη.
Ἢ τσιγκουνιὰ καὶ ἢ φιλαργυρία εἶναι σημάδια τόσο ὀλιγοπιστίας ὅσο καὶ ὑπερηφάνειας. Ὃ πιστὸς καὶ ταπεινὸς ἄνθρωπος εἶναι πάντα ἐλεήμων. Γνωρίζει πῶς ὃ Θεὸς εἶναι πλούσιος, καὶ ὃ πλοῦτος Του δὲν τελειώνει ποτέ. Καὶ ὅτι εἶναι πανάγαθος καὶ μισθαποδότης, γι' αὐτὸ καὶ δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ τὸν ἐγκατάλειψη. «Νεώτερος ἐγενόμην καὶ γὰρ ἔγηρασα καὶ οὐκ εἶδον δίκαιον ἐγκαταλελειμμένον, οὐδὲ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ζητοῦν ἄρτους» (Ψάλμ. 36. 25), διαβεβαιώνει ὃ ψαλμωδός. Καὶ ὃ Κύριος παρατηρεῖ: «Ἔμβλεψατε εἷς τὰ πετεινὸ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουοιν εἷς ἀποθήκας, καὶ ὃ πατὴρ ὑμῶν ὃ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὒχ ὕμεϊς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; ...Μὴ οὒν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα;... οἶδε γὰρ ὃ πατὴρ ὑμῶν ὃ οὐράνιος ὅτι χρήζετε τούτων ἁπάντων. Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοϋ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταϋτα πάντα προστεθήσεται ὕμϊν» (Μάτθ. 6. 26, 31-33).
Ὃ ἄνθρωπος τοῦ Θεοϋ εἶναι καὶ ὀλιγαρκής. Πλοΰτος τοῦ εἶναι ἢ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποῦ τὸν ἐπισκιάζει. Θησαυρὸς τοῦ εἶναι ἢ ζωντανὴ παρουσία τοῦ Κυρίου γύρω του καὶ μέσα του, ποῦ τοῦ χαρίζει τὴν εἰρήνη, «τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν». Καθημερινό του Βίωμα εἶναι τὸ ψαλμικό: «Ἀγαθὸς μοὶ ὃ νόμος τοῦ στόματός σου (Κύριε) ὑπὲρ χιλιάδας χρυσίου καὶ ἀργυρίου» (Ψάλμ. 118. 72). «Κρεϊσσον ὀλίγον τῷ δικαίω ὑπὲρ πλοϋτον ἁμαρτωλῶν πολὺν ὅτι βραχίονες ἁμαρτωλῶν συντριβήσονται, ὑποστηρίζει δὲ τοὺς δικαίους ὃ Κύριος» (Ψάλμ. 36. 17).
Μὴ δένεσαι μὲ τὰ χρήματα γιὰ νὰ μὴν ἀποκοπῆς τελείως ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοϋ. Μὴν εἶσαι φιλάργυρος, γιὰ νὰ μὴν περιπέσης σὲ ἀπιστία ἢ σὲ πλάνη. «Ρίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστὶν ἢ φιλαργυρία, ἢς τίνες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὄδυναις πολλοῖς» (Ἃ' Τίμ. 6. 10).
Μὴν ἆρνησαι τὴ βοήθειά σου σ' ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, γιὰ νὰ μὴ σοὺ ἄρνηθη καὶ ὃ Θεὸς τὴ βοήθεια Τοῦ ὅταν θὰ τὴν χρειασθῆς. Μὴν κλεινῆς τὴν πόρτα σου στὸν φτωχό, νιὰ νὰ μὴ σοὺ κλείση καὶ ὃ Θεὸς τὴ θύρα τοῦ ἐλέους Του. «Μακάριος ὃ συνιῶν ἐπὶ πτωχὸν καὶ πένητα· ἐν ἥμερα πονηρὰ ρύσεται αὐτὸν ὃ Κύριος» (Ψάλμ. 40. 1).
ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΡΟΣΤΩΦ
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ :ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ
ΕΚΔ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2007
ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ
O πλοῦτος ἐὰν ρέη, μὴ προστίθεσθε καρδίαν» (Ψάλμ. 61. 11). Μὴ θαμπώνεσαι ἀπὸ τὸν πλοῦτο. Θαμπώσου ἀπὸ τὴ δόξα καὶ τὴν παντοδυναμία τοῦ Θεοϋ, καὶ στήριξε σ' Αὐτὸν κάθε ἐλπίδα σου. Μὴ δίνης τὴν καρδιά σου στὸ χρυσάφι. Δῶσε τὴν στὸν Κύριο καὶ μὴ φοβᾶσαι οὔτε γι' αὐτὴ τὴ ζωὴ οὔτε γιὰ τὴν ἄλλη.
Ἢ τσιγκουνιὰ καὶ ἢ φιλαργυρία εἶναι σημάδια τόσο ὀλιγοπιστίας ὅσο καὶ ὑπερηφάνειας. Ὃ πιστὸς καὶ ταπεινὸς ἄνθρωπος εἶναι πάντα ἐλεήμων. Γνωρίζει πῶς ὃ Θεὸς εἶναι πλούσιος, καὶ ὃ πλοῦτος Του δὲν τελειώνει ποτέ. Καὶ ὅτι εἶναι πανάγαθος καὶ μισθαποδότης, γι' αὐτὸ καὶ δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ τὸν ἐγκατάλειψη. «Νεώτερος ἐγενόμην καὶ γὰρ ἔγηρασα καὶ οὐκ εἶδον δίκαιον ἐγκαταλελειμμένον, οὐδὲ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ζητοῦν ἄρτους» (Ψάλμ. 36. 25), διαβεβαιώνει ὃ ψαλμωδός. Καὶ ὃ Κύριος παρατηρεῖ: «Ἔμβλεψατε εἷς τὰ πετεινὸ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουοιν εἷς ἀποθήκας, καὶ ὃ πατὴρ ὑμῶν ὃ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὒχ ὕμεϊς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; ...Μὴ οὒν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα;... οἶδε γὰρ ὃ πατὴρ ὑμῶν ὃ οὐράνιος ὅτι χρήζετε τούτων ἁπάντων. Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοϋ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταϋτα πάντα προστεθήσεται ὕμϊν» (Μάτθ. 6. 26, 31-33).
Ὃ ἄνθρωπος τοῦ Θεοϋ εἶναι καὶ ὀλιγαρκής. Πλοΰτος τοῦ εἶναι ἢ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποῦ τὸν ἐπισκιάζει. Θησαυρὸς τοῦ εἶναι ἢ ζωντανὴ παρουσία τοῦ Κυρίου γύρω του καὶ μέσα του, ποῦ τοῦ χαρίζει τὴν εἰρήνη, «τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν». Καθημερινό του Βίωμα εἶναι τὸ ψαλμικό: «Ἀγαθὸς μοὶ ὃ νόμος τοῦ στόματός σου (Κύριε) ὑπὲρ χιλιάδας χρυσίου καὶ ἀργυρίου» (Ψάλμ. 118. 72). «Κρεϊσσον ὀλίγον τῷ δικαίω ὑπὲρ πλοϋτον ἁμαρτωλῶν πολὺν ὅτι βραχίονες ἁμαρτωλῶν συντριβήσονται, ὑποστηρίζει δὲ τοὺς δικαίους ὃ Κύριος» (Ψάλμ. 36. 17).
Μὴ δένεσαι μὲ τὰ χρήματα γιὰ νὰ μὴν ἀποκοπῆς τελείως ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοϋ. Μὴν εἶσαι φιλάργυρος, γιὰ νὰ μὴν περιπέσης σὲ ἀπιστία ἢ σὲ πλάνη. «Ρίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστὶν ἢ φιλαργυρία, ἢς τίνες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὄδυναις πολλοῖς» (Ἃ' Τίμ. 6. 10).
Μὴν ἆρνησαι τὴ βοήθειά σου σ' ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, γιὰ νὰ μὴ σοὺ ἄρνηθη καὶ ὃ Θεὸς τὴ βοήθεια Τοῦ ὅταν θὰ τὴν χρειασθῆς. Μὴν κλεινῆς τὴν πόρτα σου στὸν φτωχό, νιὰ νὰ μὴ σοὺ κλείση καὶ ὃ Θεὸς τὴ θύρα τοῦ ἐλέους Του. «Μακάριος ὃ συνιῶν ἐπὶ πτωχὸν καὶ πένητα· ἐν ἥμερα πονηρὰ ρύσεται αὐτὸν ὃ Κύριος» (Ψάλμ. 40. 1).
ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΡΟΣΤΩΦ
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ :ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ
ΕΚΔ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2007
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου