Στείλτε το άρθρο που επιθυμείτε να δημοσιέυσετε στην διέυθυνση αλληλογραφίας - gareggys.blog@gmail.com
Ευχαριστούμε
Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ.ΙΕΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ

Η γνωριμία μὲ τοὺς ἅγιους μόνο ὠφελος μπορεῖ νὰ ἔχει γιὰ ὁποῖον μελετάει τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τους. Ἐδῶ δὲν θὰ κάνουμε πλήρη ἀναφορὰ στὸν βίο τῶν ἅγιων ἀλλὰ θὰ παρουσιάσουμε συνοπτικὰ τῶν βίο τοῦ καθενὸς ὅπως παρουσιάζεται μέσα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ ἀρχιμ. Νικόλαου Χατζηνικολαου "...στεναγμοις ἀλαλητοις ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ" (ἔκδ.ΑΘΩΣ), συνοδεύοντας τὸν βίο τους καὶ μὲ μία προσευχὴ μέσα ἀπὸ τὸ βιβλίο μὲ σκοπὸ ὅπως γράφει στὴν εἰσαγωγὴ τοῦ βιβλίου (...νὰ γνωρίσουμε τοὺς ἅγιούς μας , ἀπὸ τοὺς ἅγιους τὸ κεκρυμμενο φρόνημά τους καὶ ἀπὸ τὸ ὀρθὸ φρόνημα νὰ διευκολυνθουμε στὴ μυστικὴ κοινωνία μὲ τὸν Θεό.)
Εὐχόμαστε ἡ σύντομη ἀνάγνωση μέσα ἀπὸ τὴν ὀθόνη τοῦ ὑπολογιστὴ νὰ σᾶς ὁδηγήσει σὲ μία πιὸ βαθιά μελέτη τοῦ βίου καὶ τοῦ ἔργου τῶν ἅγιων μέσα ἀπὸ τὰ βιβλία, ὁπλίζοντας τὸν καθένα ἀνάλογα μὲ τὸν πόλεμο ποὺ ἔχει μὲ πίστη,ἀγάπη,ὑπομονή,ἐλπίδα,πραότητα,ἐλεημοσύνη,συνχωρητικότητα,.........


Βίος τοῦ Ἱεροῦ Αὐγουστίνου (354-430)

Ο Ἱερὸς Αὐγουστίνος εἶναι ὃ μεγαλύτερος ἀπὸ τοὺς Πάτερες καὶ θεολόγους τῆς ἀρχαίας Δυτικῆς Ἐκκλησίας. Τὰ πρῶτα χρόνια της ξωῆς τοῦ τὰ ἔζησε ὡς εἰδωλολάτρης. Τὸ κενό της ἀκατάστατης καὶ ἀνήσυχης ὅμως ζωῆς του ἢ ἐπίμονή της μητέρας του καὶ ἢ ἰσχυρὴ προσωπικότητα τοῦ ἅγιου Ἀμβροσίου ποῦ στάθηκαν κοντά του, ἄνοιξαν νέες προοπτικὶ ὁδηγώντας τὸν στὸ Χριστιανισμό. Τὴ νύκτα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ 387 βαπτίσθηκε ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἀμβρόσιο στὰ Μεδιόλανα, καὶ τὸ ἔτος 391, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Πέντε χρόνια ἀργάτες ἔγινε ἐπίσκοπος Ἴππωνος.
"Ἔζησε ἑβδομήντα ἔξι χρόνια κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ὅποιων ἀναδείχθηκε ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους διδασκάλους τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς διασημότερους φιλοσόφους στὴν Ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος. Κύριο γνώρισμα τοῦ πλούσια συγγραφική του δραστηριότητα. Τὸ ἔργο τοῦ μπορεῖ • συγκριθεῖ μὲ ἐκεῖνο τοῦ Ὤριγενη σὲ ἔκταση καὶ μὲ τοῦ Πλάτωνα, τοῦ Κικέρωνα καὶ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου σὲ λογοτεχνικὴ ὀμορφιά. "Ἔγραψε φιλοσοφικά, ἑρμηνευτικά, διδακτίκα καὶ ἀπολογητικὰ κείμενα. Τὸ εὐρύτερα γνωστὸ ἔργο τοῦ εἰνα, αὐτοβιογραφία του μὲ τίτλο «Ἐξομολογήσεις» καὶ τὸ μνημειῶδες «Ἢ πολιτεία τοῦ Θεοῦ».
Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι κάποιες ἀπόψεις καὶ θεωρίες τοῦ (ὀπω;ς ὃ ἀπόλυτος προορισμὸς τοῦ ἄνθρωπου, ἢ ἐκπόρευση τοῦ ἅγιου Πνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱουκ.λπ.) ἔχουν ἔρθει ἀντισεση μὲ τὴ θεολογία τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας( ἢ Ἐκκλησία τὸν τιμᾶ ὡς ἅγιο καὶ ἐπιτελεῖ τὴ μνήμη του στὶς 15 Ἰουνίου.

Δέησις λίαν ὠφέλιμος

Θεὲ καί Κύριε Παντοκράτορ, ὃ τριαδικὸς καὶ ἑνιαῖος, ὃ πάντοτε, ἐν πάσι, πρὸ πάντων ὧν, καὶ προῶν, καὶ ἑπόμενος ἐν ἄπασι Θεὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰώνας, εἰς χείρας τῆς σῆς δυνάμεως σήμερον καὶ ἐν παντι καιρῶ παρὰ-τίθημι τὴν ἔμην ψυχήν, τοῦμον σῶμα, τὴν ὅρασιν, τὴν ἄκοην, τὴν γνῶσιν, τὴν ὄσφρησιν, τὴν ἅφην καὶ ὅλους μου τοὺς διαλογισμούς, τὰς διαθέσεις, τοὺς λόγους καὶ τὰς πράξεις• πάντα τὰ ἐκτὸς καὶ τὰ ἔνδον τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν διάνοιαν, τὴν ἔμην μνήμην, τὴν πίστιν καὶ εὐπιστίαν καὶ ἐπιμονὴν ὅπως ἂν φυλάττεης αὐτὰ ἐν ἥμεραις τὲ καὶ νυξίν, ἐν ὥραις καν ἄκαρεσι χρόνου.
Εἰσάκουσάν μου, ὢ Τριὰς ἁγία, καὶ διαφύλαξαν μὲ ἀπὸ παντὸς κάκου, παντὸς σκανδάλου, καὶ παντὸς θανάσιμου ἁμαρτήματος, καὶ ἀπὸ πάσης ἐπιβουλῆς καὶ ἐπήρειας τῶν δαιμόνων, καὶ πάντων μου τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἔχθρων προβαλλομένου σοὶ τὰς δεήσεις τῶν Πατριαρχῶν, τὰς ἀξιώσεις τῶν Προφητῶν, τὰς πρεσβείας τῶν Ἀποστόλων, τὴν καρτερίαν τῶν Μαρτύρων, τὴν πίστιν τῶν Ὁμολογητῶν, τὴν ἁγνότητα τῶν παρθένων καὶ τὰς μεσιτείας ἁπάντων τῶν εὔαρεστησαντων σοὶ ἁγίων ἂπ' ἀρχῆς κόσμου. 'Ἔξωσον ἂπ' ἔμου διανοίας ἔπαρσιν, καὶ αὐξησον τῆς καρδίας τὴν σὺν-τριβὴν περιστειλόν μου τὴν ἀλαζονείαν, καὶ ἀπέργασαι ἐν ἔμοι ἀληθινὴν τὴν ταπείνωσιν διέγειρον μὲ εἰς δάκρυα, καὶ καταμάλαξόν μου τὴν σκληρᾶν καὶ λιθίνην καρδίαν.
Ἁπάλλαξον τὴν ψυχήν μου, Κύριε, πασῶν τῶν ἐνεδρῶν τῶν τοῦ ἀλλότριου, καὶ διατήρησαν μὲ ἐν τῷ σῶ βουλήματι. Δίδαξον μὲ τοῦ ποιειν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἰ ὃ Θεός μου. Δώρησαι μοί, Κύριε, τελείαν αἰσθησὶν καὶ σύνεσιν, ἴνα διορᾶν ἐχοιμι τὴν σὴν ὑπερβάλλουσαν ἀγαθότητα• δὸς μοὶ αἴτεισθαι παρά σου ὅ,τι δὴ ἀρέσκει σοὶ ἄκουειν, ἔμοι δὲ συνοισον. Παρασχου μοὶ τὰ ἐκ τού σου πόθου δάκρυα, τὰ τῶν ἁμαρτιῶν μου δεσμὰ λυσαι δυνάμενα.
Εἰσάκουσαν ὃ Κύριός μου καὶ ὃ Θεός μου. Ἔπακουσόν μου τῶν δεήσεων. Χάρισαι μοὶ τὸ περὶ ὧν αἰτουμαὶ σὲ ἔπακουείν μου. Ἐὰν μὲ ὑπερίδης ἀπολωλὰ δείλαιος. Ἐὰν ἐπίδης ἒπ' ἔμε, ζῶ. Ἐὰν τὴν ἔμην ἐκζήτησης δικαιοσύνην, νεκρὸς ἤδη ἀπολωλά. Ἐὰν δὴ μετ' ἐπιεικείας ἐπίβλεψης, ὄζοντα ἀνεγείρεις μὲ ἐκ τοῦ τάφου. Ἐϊ τί οὒν ἀποστρέφοιο τῶν ἐν ἔμοι, μακρὰν ἀπέλασον ἂπ' ἔμου, καὶ ἐνσπεῖρον ἔμοι ἅγνειας τὲ καὶ σωφροσύνης πνεῦμα, ἴνα ὅ,τι ἂν αἰτήσωμαι, ἐν αὔτη γὲ τὴ αἰτήσει μηδὲν σοὶ προσκρούσαιμι. Ἄρον ἂπ' ἔμου πᾶν τὸ ἔμοι λυμαινόμενον καὶ παρασχου τὸ συμφέρον. Δὸς μοί, Κύριε, φάρμακον ἐξ οὐ ἂν ἴαθειη τάμα τραύματα. Χάρισαι μοί, Κύριε, τὸν περὶ σὲ φόβον, καρδίας κατάνυξιν, διανοίας ταπείνωσιν καὶ συνειδήσεως καθαρότητα. Χάρισαι μοί, Κύριε, τὸ ἒς ἀεὶ δύνασθαι τὴν ἀδελφικὴν διασωζειν ἄγαπην καὶ τῶν ἔμων μὲν κακιῶν μηδαμῶς ἐπιλαθέσθαι, τὰς δὲ τῶν ἀλλότριων μηδέποτε ἔξεταζειν.
Φεισαί μου τῆς ψυχῆς, φεισαι τῶν ἔμων φαυλοτήτων, φεισαί μου τῶν παραπτωμάτων, φεισαι τῶν ἔμων ἐγκλημάτων. Ἐπισκεψαὶ μὲ ἄσθενοθντα, ἰασαὶ μὲ νοσοῦντα, θεράπευσαν μὲ παραλυθέντα καὶ ἕξαναστησον μὲ νεκρωθέντα. Δίδου μοί, Κύριε, καρδίαν σὲ φοβουμένην, ψυχὴν σὲ ἄγαπωσαν, αἰσθησὶν σὲ συνιουσαν, ὦτα σοὶ ὑπακούοντα, ὀφθαλμοὺς σὲ καθορώντας. Οἰκτειρὸν μέ, Κύριε, ἐλέησον μέ, καὶ ἐπιβλεψον ἒπ' ἔμε ἀπὸ θρόνου ἁγίας μεγαλωσύνης σου, καὶ τὸν σκοτασμὸν τῆς καρδίας μου τὴ ἄκτινι τῆς σῆς μαρμαρυγῆς καταύγασον. Δὸς δὲ μοί, Κύριε, μετὰ διακρίσεως διαγιγνώσκειν τὸ ἀγαθὸν ἀπὸ τοῦ κάκου, καὶ δώρησαι μοὶ ἄγρυπνον ἐχειν αἰσθησίν. Ἐπὶ πάσι δὲ τὴν ἄφεσιν ἁπάντων μου τῶν ἀνομημάτων ἕξαιτουμαι, Κύριε, παρά σου, καὶ δὶ' οὐ γένοιτο μοὶ ἵλασμος ἐν ὥρα ἀνάγκης καὶ θλίψεως.
Ὢ Παναγία καὶ πανάμωμε Θεοτόκε Μαρία, ἢ τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Μήτηρ, ἄξιωσον ὑπὲρ ἐμοῦ μεσιτευσαι πρὸς αὐτόν, οὗπερ σκήνωμα γενέσθαι κατηξιώθης. Καὶ ὑμᾶς, ὢ ἅγιε Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ Ταφαήλ, καὶ σύμπαντες οἳ ἅγιοι χοροὶ ἀγγέλων τὲ καὶ ἀρχαγγέλων, Πατριαρχῶν καὶ Προφητῶν, Ἀποστόλων τὲ καὶ Εὐαγγελιστῶν, Μαρτύρων καὶ Ὁμολογητῶν, ἱερέων τὲ καὶ λευιτῶν, μοναστῶν καὶ παρθένων, καὶ πάντων τῶν δικαίων, πρὸς αὐτὸν τὸν ὑμᾶς ἔκλεξαμενον οὐ τὴ θεωρία ἐντρυφᾶτε προβάλλομαι, ἴνα ὑπὲρ ἔμου τοῦ ἁμαρτωλοῦ καθικετεύσητε τοῦ ρυσθῆναι μὲ ἀπὸ τῶν τοῦ διαβόλου φαρύγγων καὶ τοῦ αἰωνίου θανάτου, καὶ δωρηθῆναι μοὶ τὴν ἄγηρω ζωὴν κατὰ τὴν αὔτοϋ ἐπιείκειαν καὶ τὸ ἄπειρον ἔλεος.
Δός, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, τοῖς μὲν ἵερευσιν ὁμοφροσύνην, τοῖς δὲ βασιλεΰσιν, ἐπισκόποις καὶ ἄρχουσι τοῖς ἐν δίκη κρίνουσι, γαλήνην τὲ καὶ εἴρηνην. Ἔτι δέομαί σου, Κύριε, καὶ ὑπὲρ ἅπασής της ἁγίας σου καθολικῆς Ἐκκλησίας, ὑπὲρ ἀνδρῶν τὲ καὶ γυναικών, μοναστῶν καὶ λαϊκῶν, καὶ ὑπὲρ τῶν τοὺς χριστιανοὺς διεπόντων, καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ πιστευόντων, καὶ διὰ τὴν περὶ σὲ ἅγιαν ἄγαπησιν κοπιώντων, ἴνα ἄπριξ ἔχωνται τῶν ἐπανηκουσῶν αὔτοις ἐγχειρήσεων. Δώρησαι δέ, Κύριε, Βασιλεῦ αἰώνιε, τοῖς μὲν παρθενεύουσιν ἅγνειαν, τοῖς δὲ τῷ Θεῶ ἄφωσιωμενοις σωφροσύνην, τοῖς δὲ ἔγγα-μοῖς ἅγιωσυνην, τοῖς δ' ἐν μετάνοια συγχώρησιν, τοῖς ἐν χηρεία δὲ καὶ ὄρφανοις ἐπάρκειαν, τοῖς δ' ἔνδεεσιν ὑπεράσπισιν, τοῖς δὲ ξενιτεύουσιν ἀπονόστησιν, τοῖς δὲ πενθούσι παραμυθίαν, τοῖς δ' ἐν πίστει τεθνεῶσιν αἰώνιαν ἀνάπαυσιν, τοῖς δὲ ναυτιλλομένοις λιμένα σωτήριον, τοῖς ἄριστοις δὲ τὴν ἐν τὴ ἄγαθοτητι ἐπιστήριξιν, τοῖς δὲ χρηστοΐς καὶ μετρίοις ἐπὶ τὰ κρείττω ἐπίδοσιν, τοῖς δὲ στρεβλῶς καὶ πλημμελῶς ἔχουσι, ταχείαν τὴν διόρθωσιν.
Ὢ γλυκύτατε καὶ πολυέλεε Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὃ τοῦ κόσμου λυτρωτής, μεταξὺ πάντων καὶ κατὰ πάντα οἶκτρον ἁμαρτωλὸν ἔμαυτον ὀντὰ ὁμολογῶ. Ἄλλα σύ, ὃ Πατὴρ ὃ μακρόθυμος καὶ ὕψιστος, ὃ πάντας οἰκτείρων, μὴ ἔασης μὲ ἀλλότριον γενέσθαι τοῦ ἐλέους σου, Κύριε, βασιλεῦ τῶν βασιλευόντων, ὃ ἀνοχὰς τοῦ ζῆν ἔμοι προσεπιχορηγῶν, χάρισαι μοὶ καὶ ἀνορθωθέντα σοὶ γὲ ἀνακεισθαι. Ἐξεγεῖρον μοὶ τὴν διάνοιαν, ἴνα σὲ ἐπιζητοῦσα τυγχάνη καὶ ἐπιποθοῦσα, καὶ σὲ τὸν ἁπανταχοῦ ὅλον τριαδικὸν τὲ καὶ ἑνιαῖον ἒς ἀεὶ ἄγαπωσα ὑπὲρ ἅπαντα, καὶ σὲ φοβούμενη, καὶ τὸ σὸν ποιοῦσα θέλημα. Πρὸ δὲ πάντων, πανάγιε Πάτερ καὶ Δέσποτα, ἐκλιπαρῶ σὲ τὸν ὑπερευλογημένον καὶ ὑπερένδοξον εἰς τοὺς αἰώνας, ἴνα πάντας τοὺς ἐν ταῖς Ἴδιαις ἔντευξεσιν ἐμοῦ μνημονεύοντας, καὶ ἑαυτοὺς ἐν ταῖς ἔμαις ἀναξίαις δεήσεσιν ἀμοιβαίως συνιστώντας, καὶ ὅ,τι δηποτουν ἔργον ἀγάπης καὶ ἀγαθότητος προθύμως περὶ ἔμε ἐπιδεικνυμένους, ναὶ μὴν καὶ τοὺς κατὰ γένους οἰκειότητα ἢ ἀγχιστείαν ἄμωσγεπως ἔμοι προσήκοντας, τοὺς τὲ νῦν ἔτι περιόντας ἐν σώματι, καὶ τοὺς τῷ χοὶ ἤδη ἔγκρυπτομενους, πάντας τούτους φιλοικτιρμόνως κυβερνῆσαι ἄξιωσας, ὢστ' ἐξ αὐτῶν μηδένα ἀπολεσθῆναι. Οὐ μόνον δὲ ἀλλὰ καὶ πάσι χριστιανοις, ζῶσι μὲν βοήθειαν παρασχου, κεκοιμημένοις δ' ἐν πίστει συγγνώμην καὶ ἀνάπαυσιν εἰς τὸν αἰώνα τὸν ἅπαντα. Ἔπει δὲ τούτοις μέγα καθικετεύω σέ, Κύριε, ὃς εἰ τὸ Α καὶ τὸ Ὤ, ἴνα, ὅταν ἢ ἐσχάτη ἐπιστὴ μοὶ ἥμερα, καὶ τὸ τῆς ζωῆς τέρμα, τηνικαύτα κατὰ τοῦ δαίμονος τοῦ πονηροῦ κατηγόρου, αὐτὸς εἰης μοὶ κριτὴς ἐλεήμων, καὶ αἰώνιος προστάτης κατὰ τῶν διαβολῶν τοῦ ἀρχαίου ἐχθροῦ• καὶ κοινωνὸν μὲ τῶν σῶν ἀγγέλων καὶ πάντων τῶν ἁγίων, ἐν τῷ ἅγιώ σου Παραδείσω ποιῆσαι, ὃ ὧν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΠΗΓΗ:Αρχιμ. Νικολάου Χατζηνικολάου
...στεναγμοίς αλαλήτοις
ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ :ΑΘΩΣ

0 σχόλια:

Μετάφραση

Καλωσορίσατε…

Σας ευχαριστούμε που επισκεφτήκατε την ιστοσελίδα μας. Πρόκειται για μια κίνηση μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, που σκοπό και στόχο έχει να σας υπενθυμίσει κάποια πράγματα πέρα από την καθημερινή σας «ονειροπαγίδα». Ελπίζουμε να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών σας και να σας προσφέρουμε την δυνατότητα να σκεφτείτε διαφορετικά για τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω σας.

Καλή ανάγνωση και περιμένουμε τα σχόλια σας

Αρχειοθήκη Ιστολογίου

Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Επικοινωνία

Επικοινωνήστε μαζί μας μέσω της διέυθυνσης - gareggys.blog@gmail.com

Επισκέψεις