Γαρ Εγγύς

8. Οἳ χριστιανοὶ ὀφείλουν νὰ μὴν κατακρίνουν.

Μὴν κατακρίνετε τοὺς ἄλλους, γιὰ νὰ μὴν κατακριθεΐτε κι ἔσεις ἀπὸ τὸ Θεό. Μὲ τὸ κριτήριο ποῦ κρίνετε θὰ κριθεῖτε, καὶ μὲ τὸ μέτρο ποῦ μετρᾶτε θὰ μετρηθεῖτε. Γιατί βλέπεις τὸ σκουπιδάκι ποῦ εἶναι στὸ μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου καὶ δὲν νιώθεις ὁλόκληρο δοκάρι ποῦ εἶναι στὸ δικό σου μάτι; (Μάτθ. 7,1 -3).

"Ἔνοχος καὶ ἀνυπολόγητος εἶσαι, ἄνθρωπέ μου, ἐσὺ ποῦ γίνεσαι κριτὴς τῶν ἄλλων. Γιατί, κρίνοντας τὸν ἄλλο, καταδικάζεις τὸν Ῥδιο τὸν ἑαυτό σου, ἀφοῦ κι ἐσὺ κάνεις τὰ iδια κακὰ ποῦ κάνει ἐκεῖνος (Ρώμ. 2,1).

Μὴν κάνετε, ἀδελφοί, καμιὰ κρίση πρὶν ἀπὸ τὸν καιρὸ τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου. Ἐκεῖνος θὰ ρίξει τότε φῶς σὲ ὅσα ἔργα εἶναι τώρα κρυμένα στὸ σκοτάδι, καὶ θὰ φανερώσει τοὺς κρυφοὺς λογισμοὺς τῶν καρδιῶν τῶν ἀνθρώπων (Ἃ' Κόρ. 4, 5).

Μὴν κακολογεῖτε καὶ κατηγορεῖτε ὃ ἕνας τὸν ἄλλον, ἀδελφοί. Ὅποιος κατηγορεῖ ἢ κατακρίνει τὸν ἀδελφό του, κατηγορεῖ καὶ κατακρίνει τὸν ἴδιο τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ. Κι ὅταν κρίνεις τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ, δὲν εἶσαι τηρητὴς καὶ ὑποκείμενος στὸ νόμο, ἀλλὰ κριτὴς καὶ ἀνώτερός του. "Ἕνας εἶναι ὃ νομοθέτης καὶ ὃ κριτής, ὃ Χριστός, ποῦ ἔχει τὴ δύναμη νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο ἢ νὰ τὸν κολάσει. Ἐνῶ ἐσὺ ποιὸς εἶσαι ποῦ κρίνεις τὸν ἄλλο; (Ἴακ. 4, 11-12).