Η γνωριμία μὲ τοὺς ἅγιους μόνο ὠφελος μπορεῖ νὰ ἔχει γιὰ ὁποῖον μελετάει τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τους. Ἐδῶ δὲν θὰ κάνουμε πλήρη ἀναφορὰ στὸν βίο τῶν ἅγιων ἀλλὰ θὰ παρουσιάσουμε συνοπτικὰ τῶν βίο τοῦ καθενὸς ὅπως παρουσιάζεται μέσα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ ἀρχιμ. Νικόλαου Χατζηνικολαου "
...στεναγμοις ἀλαλητοις ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ" (ἔκδ.ΑΘΩΣ), συνοδεύοντας τὸν βίο τους καὶ μὲ μία προσευχὴ μέσα ἀπὸ τὸ βιβλίο μὲ σκοπὸ ὅπως γράφει στὴν
εἰσαγωγὴ τοῦ βιβλίου (...νὰ γνωρίσουμε τοὺς ἅγιούς μας , ἀπὸ τοὺς ἅγιους τὸ κεκρυμμενο φρόνημά τους καὶ ἀπὸ τὸ ὀρθὸ
φρόνημα νὰ διευκολυνθουμε στὴ μυστικὴ κοινωνία μὲ τὸν Θεό.)
Εὐχόμαστε ἡ σύντομη ἀνάγνωση μέσα ἀπὸ τὴν ὀθόνη τοῦ ὑπολογιστὴ νὰ σᾶς ὁδηγήσει σὲ μία πιὸ βαθιά μελέτη τοῦ βίου καὶ τοῦ ἔργου τῶν ἅγιων μέσα ἀπὸ τὰ βιβλία, ὁπλίζοντας τὸν καθένα ἀνάλογα μὲ τὸν πόλεμο ποὺ ἔχει μὲ πίστη,ἀγάπη,ὑπομονή,ἐλπίδα,πραότητα,ἐλεημοσύνη,συνχωρητικότητα,.........
Βίος τῶν ἁγίων ἐνδόξων μαρτύρων
Εὐστρατίου, Αὐξεντίου καὶ Μαρδαρίου
(3ος αἴωνας)
Οἱ τρεῖς αὐτοὶ ἅγιοι μάξι μὲ τοὺς ἁγίους Εὐγένιο καὶ Ὄρεστη ἦταν Καππαδόκες στὴν καταγωγὴ καὶ ἔζησαν τὴν ἐποχὴ τοῦ Διοκλητιανοϋ καὶ Μαξιμιανοϋ. Μέσα στὶς δύσκολες γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς συνθῆκες ποῦ τὰ καθεστῶτα τῶν δύο παραπάνω ρωμαίων αὐτοκρατόρων εἶχαν ἐπιβάλει (ἀπάνθρωπους διωγμοὺς καὶ προσπάθεια γιὰ ὁλοκληρωτικὸ ἀφανισμὸ τῶν χριστιανῶν) οἱ ἅγιοι αὐτοὶ παρέμειναν ἀρχικὰ καὶ γιὰ κάποιο διάστημα κρυπτοχριστιανοί. Ἀργότερα ὅμως ὁμολόγησαν καδαρὰ τὴν πίστη τοὺς μπροστὰ στοὺς ἄρχοντες καὶ πιὸ συγκεκριμένα στὸ Λυσία, τὸ ρωμαῖο ἔπαρχο, γύρω στὸ 296.
Αὔτη τους ἢ ὁμολογία στάθηκε αἰτία τοῦ φρικτοῦ μαρτυρίου τους. Ὃ Αὐξέντιος ἀποκεφαλίστηκε, τοῦ Εὐγενίου ἀπέκοψαν τὴ γλώσσα καὶ συνέντριψαν τὰ κόκκαλα, ἐνῶ τὸν Μαρδάριο, ἀφοῦ τοῦ τρύπησαν τοὺς ἀστραγάλους, τὸν κρέμασαν ἀνάποδα καὶ μὲ πυρακτωμένα σίδερα ἔκαψαν τὸ κεφάλι του. Ὃ Εὐστράτιος ποῦ διεκρίνετο γιὰ τὴ μόρφωσή του καὶ ἦταν ἀξιωματικός του στρατοῦ τοῦ Λυσία ἀρχικὰ ἐπέζησε, ὅπως καὶ ὃ Ὄρεστης, ἀργότερα ὅμως ἐστάλησαν καὶ οἱ δύο στὴ Σεβάστεια ὁπού καὶ ὑπέστησαν μαρτυρικὸ θάνατο. Ὃ πρῶτος τοποθετήθηκε σὲ ἀναμμένο κλίβανο ἐνῶ ὁ δεύτερος πάνω σὲ πυρακτωμένα σίδερα.
Στὴ Βυζαντινὴ εἰκονογραφία ἐμφανίζονται συνήθως ὅλοι μαζὶ καὶ ἢ Ἐκκλησία τιμᾶ τὴ μνήμη τους στὶς 13 Δεκεμβρίου.
ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
Εύχη Μεσονυκτικου
Μεγαλύνων μεγαλύνω σε, Κύριε, ότι έπειδες επί την ταπείνωσίν μου, και ου συνέκλεισάς με εις χείρας εχθρών, άλλ' εσωσας εκ των αναγκών την ψυχήν μου. Και νυν, Δέσποτα, σκεπασάτω με ή χείρ σου, και έλθοι έπ' έμέ το έλεος σου, ότι τετάρακται ή ψυχή μου και κατώδυνός εστίν εν τω έκπορεύεσθαι αυτήν εκ του αθλίου μου και ρυπαρου σώματος τούτου• μήποτε ή πονηρά του αντικειμένου βουλή συνάντηση και παρεμπόδιση αυτήν, δια τάς εν αγνοία και γνώσει εν τω βίω τούτω γενομένας μοι αμαρτίας. "Ιλεως γενου μοι, Δέσποτα, και μη ιδέτω ή ψυχή μου την ζοφεράν και σκοτεινήν όψιν των πονηρών δαιμόνων αλλά παραλαβέτωσαν αυτήν άγγελοι σου φαιδροί και φωτεινοί. Δός δόξαν τω ονόματι σου τω άγίω, και τη ση δυνάμει άνάγαγέ με εις το θείον σου βήμα. Εν τω κρίνεσθαί με, μη καταλάβοι με ή χειρ του άρχοντος του κόσμου τούτου εις το κατασπάσαι με τον άμαρτωλόν εις βυθόν αδου, αλλά παράστηθί μοι, και γενου μοι σωτήρ και άντιλήπτωρ. Έλέησον, Κύριε, την ρυπωθεϊσαν τοις πάθεσι του βίου ψυχήν μου, και καθαράν αυτήν δια μετανοίας και έξομολογήσεως πρόσδεξαι• ότι εύλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ΑΓΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ
Εὔχη εἷς πάσαν περίστασιν
Πτωχὸς καὶ πένης αἴνεσουσι σέ, Κύριε. Δόξα τῷ Πατρί, δόξα τῷ Υἱῶ, δόξα τῷ ἅγιω Πνεύματι, τῷ λαλήσαντι διὰ τῶν προφητῶν. Ἔλπίς μου ὃ Θεός, καταφυγή μου ὃ Χριστός, σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον. Στρατιαι ἐν οὔρανοις ὕμνον ἀναπέμπουσι καὶ ἠμεῖς οἱ ἐπὶ γὴς τὴν δοξολογίαν. Δημιουργὲ τῶν ἁπάντων, εἰπας καὶ ἔγενηθημεν, ἔνετειλω καὶ ἐκτίσθημεν πρόσταγμα ἔθου καὶ οὐ παρελευσεταϊ. Σῶτερ, εὔχαριστουμεν. Κύριε τῶν δυνάμεων, ἔπαθες, ἄνεστης, ὤφθης, ἀνελήφθης, ἐρχη κριναι τὸν κόσμον. Ἐν ψυχὴ τεθλιμμένη προσπίπτομεν σοὶ καὶ δεόμεθά σου, Σῶτερ τοῦ κόσμου• σὺ γὰρ εἰ ὃ Θεὸς τῶν μετανοούντων, ὃ καθήμενος ἐπὶ τῶν χερουβεὶμ καὶ τοὺς οὐρανοὺς ἀνοίξας• οἴκτιρησον καὶ σῶσον ἠμᾶς.
ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΔΑΡΙΟΣ
Εὔχη τοῦ Μεσονυκτικου καὶ γ' Ὥρας
Δέσποτα, Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, Κύριε, Υἱὲ μονογενές, Ἴησου Χριστὲ καὶ ἅγιον Πνεῦμα, μία Θεότης, μία δύναμις, ἐλέησον μὲ τὸν ἁμαρτωλόν, καὶ οἶς ἐπίστασαι κρίμασι σῶσον μὲ τὸν ἀνάξιον δοῦλόν σου• ὅτι εὐλογητὸς εἰ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πηγή : Αρχιμ. Νικολάου Χατζηνικολάου
...στεναγμοίς αλαλήτοις
ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ :ΑΘΩΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου