Γιατί επιτρέπει ο Θεός το κακό στον κόσμο;
Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης
Ένας ασκητής βλέποντας την αδικία πού υπάρχει στον κόσμο προσευχόταν στο Θεό και του ζητούσε να του αποκαλύψει το λόγο που δίκαιοι και ευλαβείς άνθρωποι δυστυχούν
και βασανίζονται άδικα, ενώ άδικοι και αμαρτωλοί πλουτίζουν και αναπαύονται.
Ενώ προσευχόταν ο ασκητής να του αποκαλύψει ο Θεός το μυστήριο, άκουσε φωνή που του έλεγε:
- Μη ζητάς εκείνα που δε φτάνει ο νους σου και η δύναμη της γνώσης σου. Ούτε να ερευνάς τα απόκρυφα, γιατί τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος. Αλλά, επειδή ζήτησες να μάθεις, κατέβα στον κόσμο και κάθισε σ’ ένα μέρος και πρόσεχε αυτά που θα δεις, για να καταλάβεις από τη μικρή αυτή δοκιμή, ένα μικρό μέρος από τις κρίσεις του Θεού.
Θα γνωρίσεις τότε άτι είναι ανεξερεύνητη και ανεξιχνίαστη η προνοητική διακυβέρνηση του Θεού για όλα.
Η σημασία του να μάθετε τα παιδιά σας να είναι αισιόδοξα!
Η αισιοδοξία είναι μια στάση ζωής που όχι μόνο προκαλεί θετικά συναισθήματα αλλά έχει και άμεση συσχέτιση με την καλή υγεία.
Πολλές έρευνες υποστηρίζουν τα θετικά αποτελέσματα της αισιοδοξίας στην ανθρώπινη ζωή. Έρευνα που είχε διεξαχθεί στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκι το 2001, υπέδειξε ότι η θετική στάση ζωής κατά τη νεαρή ηλικία, προάγει τη μακροζωία. Επιπλέον, το πρακτορείο Reuters μας ενημερώνει ότι οι έφηβοι που ακλουθούν μια πιο αισιόδοξη στάση ζωής όσων αφορά τον εαυτό τους και τον κόσμο, έχουν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν συμπτώματα κατάθλιψης. Μια ακόμα έρευνα στο πανεπιστήμιο του Κορνέλ, μας ενημερώνει ότι η θετική στάση ζωής και η αισιοδοξία αποτελούν ισχυρό αντίδοτο για το στρες, τον πόνο και την ασθένεια καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. Η εξάλειψη του στρες είναι πολύ σημαντική ,καθώς το στρες έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη επικίνδυνων συμπεριφορών στην εφηβεία όπως υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και αντικοινωνική συμπεριφορά. Τι είναι όμως αυτό που βοηθάει τα παιδιά να υιοθετήσουν μια πιο αισιόδοξη στάση ζωής; Όπως μας ενημερώνουν οι επιστήμονες, ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι οι γονείς και η δική τους προδιάθεση. Η αισιοδοξία είναι μια ικανότητα που πλάθετε κατά την παιδική ηλικία, και καθώς τα παιδιά είναι μικρά σφουγγαράκια που απορροφούν ότι βλέπουν από το περιβάλλον τους. Η αισιόδοξη στάση των γονέων προς τη ζωή και τα γεγονότα είναι κάτι που τα παιδιά αντιγράφουν.Μικρές συμβουλές για να μάθουμε τα παιδιά μας να είναι αισιόδοξα
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Δεν βρίσκω λόγια να εκφράσω την οδύνη τον πόνο και την αγωνία για τα όσα συμβαίνουν στην Ιαπωνία. Την πιο όμορφη χώρα του κόσμου -κατ’ εμέ-, που τώρα κινδυνεύει να γίνει τόπος ζωντανών-νεκρών από τη ραδιενέργεια.
Ίσως είναι τραγικά συμβολικό,
που συνέβη τώρα, την εποχή που ανθίζουν οι κερασιές, το σύμβολο της Ιαπωνίας. Μαζεύονται το βράδυ, κάθονται κάτω από τις κερασιές, που είναι παντού, στα πάρκα κυρίως, και βλέπουν τα υπέροχα άνθη να πέφτουν λουσμένα από το φως του φεγγαριού. Για τους Ιάπωνες είναι η πιο βαθιά εικόνα της ομορφιάς της ζωής και του θανάτου, ναι του θανάτου, του εφήμερου της ζωής που σβήνει σαν τα άνθη της κερασιάς. Υπάρχουν τόσα υπέροχα χαϊκού, ποιήματα με 3 στίχους, που είναι πνευματικός στοχασμός. Διαβάστε ένα:
Χιονίζει άνθη.
Θ' ασκείται η άνοιξη
για το χειμώνα...
Δυστυχώς, μάλλον πρόκειται για τον πυρηνικό χειμώνα. Και τώρα... Ο θάνατος έρχεται, αργά και σταθερά. Η ομορφιά που κρύβει τον θάνατο, τον κάνει να μην φαίνεται, και αυτό που είναι το χαρακτηριστικό του ιαπωνικού πολιτισμού, τώρα πια δεν μπορεί να ενεργήσει. Τα άνθη της κερασιάς είναι μολυσμένα από τη ραδιενέργεια. Είναι χαρακτηριστική η γαλήνια και πειθαρχημένη αντιμετώπιση από τον ιαπωνικό λαό.
Εδώ στην Ταϊβάν, δέος και φόβος. Ο κόσμος φοβάται να βγει στον δρόμο, φοβάται την έκθεση στο ραδιενεργό νέφος. Ζούμε την εποχή του Τσερνομπίλ. Πολλοί θωρούν ότι έρχεται το τέλος του κόσμου (υποσυνείδητα το εύχονται) και η τηλεόραση δείχνει συνεχώς τις εφιαλτικές εικόνες από το τσουνάμι και τους καπνούς από τις εκρήξεις στους αντιδραστήρες.
Είναι όμως πολύ σημαντικό το ότι παντού, σε όλα σχεδόν τα τηλεοπτικά κανάλια, τις εφημερίδες και το ιντερνέτ, μεταδίδεται συχνά ένα μήνυμα: PRAY FOR JAPAN - ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ.
Στο facebook κυκλοφορούν ειδικά σήματα που μπορείς να τα επικολλήσεις στην φωτογραφία που έχεις για προμετωπίδα, καλώντας για προσευχή. Αυτό είναι το δικό μας:
Σε εκκλησίες και ναούς κάθε είδους, βουδιστικούς, ειδώλων κ.τ.λ., όλοι προσεύχονται. Θα είδατε ίσως ότι κι εμείς προσευχηθήκαμε την Κυριακή στη Θεία Λειτουργία. Με εκπλήσσει πολύ το ότι κανείς δεν διαμαρτύρεται που η τηλεόραση καλεί τον κόσμο να προσευχηθεί. Όλοι σέβονται, ακόμα και οι άθεοι, τις δύσκολες αυτές ώρες την πίστη και την ανθρώπινη ανάγκη για πίστη. Υπάρχει βέβαια το τεράστιο ερώτημα ΓΙΑΤΙ, όμως οι Ασιάτες το παραμερίζουν και ασχολούνται περισσότερο με το τώρα, με το τί πρέπει να κάνουμε, πώς να βοηθήσουμε.
Υπάρχει αγωνία στην Ταϊβάν, διότι έχουμε 3 σταθμούς ατομικής ενέργειας, και η περιοχή είναι σεισμογενής όπως και η Ιαπωνία. Υπάρχει φημολογία ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να συμβεί παρόμοιος σεισμός και εδώ, άλλωστε στην περιοχή είχαμε πριν ένα μήνα την Ν. Ζηλανδία, την Ιαπωνία και μετά τι;;;
Πολλές εφημερίδες γράφουν ότι παρά την πρωτοφανή καταστροφή δεν σημειώθηκε καμιά λεηλασία ή πράξη βίας και παρανομίας (όπως π.χ. στην Αϊτή, στις ΗΠΑ, στην Αίγυπτο κ.τ.λ.), ούτε επικράτησε πανικός. Αντίθετα οι Ιάπωνες περιμένουν με υπομονή και ευγένεια και συνεργάζονται με τις αρχές, δίνοντας ένα μοναδικό παράδειγμα στον κόσμο. Και αυτό διότι έχουν μάθει να βάζουν τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα από το κοινό καλό, από τους άλλους.
Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν κλέφτες στην Ιαπωνία. Και βέβαια υπάρχουν. Αλλά υπάρχει και ένα υψηλό επίπεδο αξιοπρέπειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πολιτικοί της χώρας. Υπάρχουν πολιτικοί που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα και αυτοκτόνησαν από τύψεις! Και άλλοι που, επειδή υπήρξε υπόνοια εναντίον τους, παραιτήθηκαν, παίρνοντας την ευθύνη πάνω τους! Δεν βρίσκω λόγια να παρηγορήσω τους ανθρώπους εδώ, για όσους και όσα έχασαν και κυρίως για το ζοφερό πυρηνικό μέλλον που ίσως έρχεται (άλλωστε λογικά θα πρέπει να υπάρξουν μετασεισμοί 7, 6 κ.τ.λ. ρίχτερ).
Δεν βρίσκω λόγια να απαντήσω στο τεράστιο ΓΙΑΤΙ, που με ρώτησε ένα παιδάκι. Καταλαβαίνω μόνο τη σημασία της πίστης, δηλαδή της εμπιστοσύνης στον Θεό, στο να γαντζωθείς πάνω Του… Αντί να έχεις ελπίδες, να είναι Αυτός η ελπίδα μας, η μόνη σιγουριά που μπορούμε να εμπιστευθούμε.
Δεν είναι μόνο η Ιαπωνία που πάσχει, είναι ο Χριστός που πάσχει στην Ιαπωνία, που υποφέρει από το τσουνάμι, τη ραδιενέργεια, τον θάνατο. Αυτό είπα την Κυριακή: Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβεν και τας νόσους εβάστασεν (Ματθ. 8,17).
Αδελφοί μου, η Ιαπωνία μπορεί να μην έχει ανάγκη την υλική σας βοήθεια. Είναι μια χώρα πλούσια γιατί έχει κατοίκους πλούσιους σε αρετές. Στάχτη έγινε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αναγεννήθηκε με υπομονή και επιμονή και έγινε τεράστια οικονομική δύναμη. Δεν κλαίω τόσο για την Ιαπωνία, κλαίω όμως για την Ελλάδα που χρεοκόπησε όχι οικονομικά, αλλά ηθικά.
Η Ιαπωνία έχει ανάγκη την προσευχή μας, η οποία πρέπει να είναι πολύ θερμή, ώστε η χάρις του Θεού να βοηθήσει, να σταματήσει η καταστροφή, να περάσει το κακό, και κυρίως να γνωρίσουν τον Χριστό οι αδελφοί μας οι Ιάπωνες. Είναι τόσο κοντά Του με τον χαρακτήρα τους, τις αρετές τους και την εργατικότητά τους, λίγη προσευχή ακόμα χρειάζεται, για να τον βρουν.
Με αγάπη Χριστού π. Ιωνάς
iersyn.gr
Τελευταία ενημέρωση: 19.03.2011 | 19:17
- Το πρώτο αεροπορικό πλήγμα σε χερσαίους στόχους
- Ομπάμα : Αναλαμβάνουμε δράση
- Μέρκελ: Να τερματιστεί η βία στη Λιβύη - Η Γερμανία δεν παίρνει μέρος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις
- Και ιταλικά μαχητικά μπήκαν στη Λιβύη - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Ώρα 19.15 Σε εξέλιξη ναυτικός αποκλεισμός της Λιβύης από συμμαχικά πλοία
Ωρα 19.00 Γαλλικά αεροσκάφη βομβάρδισαν χεσραίους στόχους στη ΛΙβύη, χωρίς ακόμα να έχει γίνει γνωστό σε ποιά ακριβώς περιοχή
Ωρα 16:50 Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί προανήγγειλε στρατιωτική επέμβαση κατα του καθεστώτος Καντάφι μετά απο ομόφωνο ψήφισμα της έκτακτης σύσκεψης των ηγετών στο Παρίσι. Ο Γάλλος πρόεδρος επισήμανε οτι ο Καντάφι αγνόησε τις προειδοποιήσεις της διεθνούς κοινότητας και ουσιαστικά άναψε το "πράσινο φως" για τη στρατιωτική επέμβαση.
Ο Σαρκοζί έστειλε τελεσίγραφο στον Καντάφι ότι εάν δεν εφαρμοστεί άμεσα κατάπαυση του πυρός η διεθνής κοινότητα είναι έτοιμη να επέμβει। Ο Γάλλος πρόεδρος είπε πως "πρέπει να δράσουμε- είπε- σε συνεργασία με τα αραβικά κράτη για να τερματίσουμε την "δολοφονική παράνοια" στη Λιβύη".
http://www.newsit.gr
Στις 10 Δεκεμβρίου 1999 ο Φερνάντο Δε λα Ρούα αναλαμβάνει την Προεδρία της Αργεντινής και πολύ σύντομα, όπως ο προκάτοχός του, προστρέχει στη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την πολιτική του οποίου ακολουθεί κατά γράμμα.
Στις 10 Μαρτίου, το Δ.Ν.Τ. δέχεται μια υπό όρους τριετή συμφωνία για 7,2 δις δολάρια, με την προϋπόθεση η Αργεντινή να ακολουθήσει μια αυστηρή δημοσιονομική προσαρμογή και υποθέτοντας αύξηση του ΑΕΠ κατά 3,5% το 2000, όταν στην πραγματικότητα ήταν 0,5%.
Σύντομα, στις 29 Μαΐου 2000, η κυβέρνηση ανακοινώνει περικοπές δαπανών ύψους 1 δις δολαρίων, ελπίζοντας ότι αυτό θα ανανεώσει την εμπιστοσύνη των αγορών. Παρ’ όλα αυτά, τον Αύγουστο που ακολουθεί, ο τότε υπουργός Οικονομίας Λουίς Ματσινέα, ανακοινώνει ότι το προβλεπόμενο έλλειμμα στο τέλος τους έτους θα υπερβαίνει το στόχο που είχε προσδιοριστεί.
Στις 18 Δεκεμβρίου 2000, η κυβέρνηση ανακοινώνει επιπλέον πακέτο πολυμερούς βοήθειας 40δις δολαρίων, στο μεγαλύτερο μέρος υπό την εγγύηση του Δ.Ν.Τ. Επικυρώνεται στις 12 Ιανουαρίου, με τη συμμετοχή ακόμα της Inter-American Development Bank, της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Ισπανίας και άλλους ιδιώτες δανειστές. Η συμφωνία υποθέτει ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ 2,5%, ενώ στην πραγματικότητα υπάρχει μείωση κατά 5.0%...
Ο Απόστολος
Προς Εβραίους Επιστολή Παύλου (α΄10–β΄3)
Σὺ κατ' ἀρχάς, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί· αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται, καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς, καὶ ἀλλαγήσονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι.
Πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων εἴρηκέ ποτε· κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου; Οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;
Διὰ τοῦτο δεῖ περισσοτέρως ἡμᾶς προσέχειν τοῖς ἀκουσθεῖσι, μή ποτε παραρρυῶμεν. Εἰ γὰρ ὁ δι' ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; Ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη.
.Η εκλογή του συντρόφου της ζωής είναι μία υπόθεσις η οποία, όταν έλθωμε σε κατάλληλη ηλικία, δεν πρέπει να αναβάλλεται. Οπωσδήποτε ο άνθρωπος δεν πρέπει να βιάζεται, διότι «γρήγορος γάμος, γρήγορη απελπισία», αλλά ούτε και να αναβάλλη την υπόθεσι αυτή της ζωής του. Δεν πρέπει να καθυστερή, διότι η καθυστέρησις είναι θανάσιμος κίνδυνος για την ψυχή του. Κατά κανόνα ο κανονικός ρυθμός της πνευματικής ζωής του ανθρώπου αρχίζει με τον γάμο. Ο ανύπανδρος άνθρωπος είναι σαν να ζη στον διάδρομο• δεν έχει προχωρήσει ακόμη στα δωμάτια. Οι γονείς ας ενδιαφέρωνται να έχη το παιδί κοινωνική συμπεριφορά, αλλά και να προσεύχεται, ώστε η ευλογημένη εκείνη ώρα να έρθη ως δώρο που θα στείλη ο Θεός. Φυσικά, όταν φθάση στην εκλογή του συζύγου, θα λάβη υπ' όψιν του και την γνώμη των γονέων του. Πόσες φορές εσείς που είσθε γονείς δεν νοιώσατε μαχαιριές να τρυπούν την καρδιά σας, όταν τα παιδιά σας δεν σας ρώτησαν για εκείνον που θα τα συντρόφευε στην ζωή τους. Η μητρική καρδιά είναι ευαίσθητη και δεν αντέχει τέτοιο πλήγωμα. Το παιδί πρέπει να ρωτήση τους γονείς, διότι έχουν μίαν ιδιαίτερη διαίσθησι να αντιλαμβάνωνται τα πράγματα που τους αφορούν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο πατέρας και η μητέρα θα πιέζουν το παιδί τους. Ας το αφήσουν να κάνη τελικώς ελεύθερα την εκλογή του. Αν εξαναγκάσης το παιδί σου στο θέμα του γάμου του, θα θεώρηση εσένα υπεύθυνο, εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Με την πίεσι δεν βγαίνει ποτέ καλό. Θα το βοηθήσης, αλλά θα το αφήσης να διαλέξη εκείνον που θα προτιμήση ή εκείνον προς τον οποίον θα νοιώση αγάπη• αγάπη, όχι λύπη ή οίκτο. Αν το παιδί σου μετά από μία γνωριμία σου λέγη, τον λυπάμαι τον κακόμοιρο, θα τον παντρευθώ, τότε να ξέρετε ότι είμαστε στα πρόθυρα ενός αποτυχημένου γάμου. Μόνον ο άνθρωπος, τον οποίον θα προτιμήση ή θα αγαπήση, μπορεί να σταθή στο πλευρό του παιδιού μας. θα πρέπει και οι δύο, ο άνδρας και η γυναίκα, να θέλουν τον γάμο τους, να ελκύεται ο ένας από τον άλλον, να θέλουν να ζήσουν μαζί αληθινά, εσωτερικά, αβίαστα. Στο θέμα αυτό δεν είναι δυνατόν να πιέζωμε τα παιδιά μας.
Το Φάρμακο της Ζωής
H αυτονόμηση του σημερινού ανθρώπου αποτελεί και το μεγάλο πρόβλημά του:
1) Στηρίχθηκε πολύ στις δυνάμεις του.
2) Yπερετόνισε τις δυνατότητές του.
3) Aνεξαρτητοποιήθηκε.
4) Xειραφετήθηκε πλήρως από τον Θεό.
5) Θαμπώθηκε από τις κατακτήσεις του και από τα επιτεύγματα του πνεύματός του.
6) Θεός δεν του χρειάζεται.
7) Nομίζει ότι μπορεί και μόνος του να καθορίζει με ασφάλεια τον τρόπο της ζωής του.
8) Tην ψυχή δεν την υπολογίζει.
9) Πιστεύει σε ό,τι βλέπει με τα μάτια του σώματός του.
10) H ύλη και η σάρκα κυριαρχούν στο μυαλό του.
11) O ορθολογισμός κυρίευσε τις σκέψεις του.
12) Kαι χάραξε πορεία τής αρεσκείας του.
του π. Αθανασίου Γιουσμά
Οι πιστοί συχνά πυκνά αποθέτουν τα μάτια στις εικόνες της Παναγίας ή των Αγίων μας, θέλοντας μ’ αυτόν τον τρόπο, ή απλώς να εκδηλώσουν την ευγνωμοσύνη τους, ή σε κάποιες άλλες περιπτώσεις να… «καλοπιάσουν» τον Άγιο και να «εξαναγκάσουν» με τον τρόπο τους το θείον, να υπακούσει στο αίτημά τους.
Τα τάματα είναι μια πανάρχαια συνήθεια των πιστών όλου του κόσμου και όλων των εποχών που έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Ο Χριστιανός προβαίνει σ’ αυτήν την ενέργεια, με την ίδια λογική που κάποιος προσφέρει ένα δώρο στο άτομο εκείνο, που τον εξυπηρέτησε σε μια σημαντική δουλειά. Πρόκειται για ένα παμπάλαιο έθιμο. Στους αρχαίους Έλληνες υπήρχε η συνήθεια οι πιστοί να προσφέρουν αφιερώματα στους θεούς τους, τα οποία μπορεί να ήταν ευτελούς αξίας, π.χ., ζώα, ή και πολύτιμα χρυσελεφάντινα αντικείμενα. Από εκείνα τα χρόνια συνήθιζαν να εναποθέτουν στα ιερά τους και στα αγάλματά τους ομοιώματα πασχόντων μελών, κάτι που το συναντάμε και στις μέρες μας. Στη μάχη του Μαραθώνα, οι Αθηναίοι είχαν «τάξει» στη θεά Άρτεμη να της θυσιάσουν τόσες κατσίκες όσοι οι εχθροί που θα σκότωναν! Επειδή μάλιστα σκότωσαν πάρα πολλούς κι αδυνατούσαν να εκπληρώσουν αυτή τους την υποχρέωση, μετέτρεψαν το τάξιμο σε 500 ζώα κάθε χρόνο. Ας σημειώσουμε πως το φαινόμενο της θυσίας ως αφιέρωμα στο Θεό, απαντάται και στους Ρωμαϊκούς χρόνους. Αναθήματα υλικά αλλά και πνευματικά, αναφέρονται και στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Ιακώβ, φεύγοντας από τη Μεσοποταμία, υποσχέθηκε στο Θεό την ίδρυση ιερού χώρου προσευχής. Η Άννα, υποσχέθηκε να αφιερώσει στην υπηρεσία του Θεού το παιδί της, αν κατάφερνε να αποκτήσει.
Η Εκκλησία μας δέχεται την βασκανία, δηλαδή την επέμβαση του πονηρού πνεύματος και τη θεωρεί έργο του διαβόλου. Σχετίζεται κυρίως με τον φθόνο και την ζήλεια.
Γι' αυτό και η ευχή κατά της βασκανίας (που διαβάζεται μόνο από Ιερέα) λέει μεταξύ άλλων:
...απόστησον πάσαν διαβολικήν ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδο και πάσα επιβουλήν, περιέργειαν τε πονηράν και βλάβην και οφθαλμών βασκανίαν τω φθονερών ανθρώπων απο του δούλου σου ( όνομα ) και η υπο ωραιότητος ή ανδρείας ή ευτυχίας ή ζήλου ή και φθόνου βασκανίας συνέβη,...
Στην απάντηση μας αυτή δεν θα αναφερθούμε σε αυτόν που "ματιάζεται", αλλά σε αυτόν που "ματιάζει". Και αυτό, γιατί πρέπει να εξετάσουμε και να πολεμήσουμε την πηγή της βασκανίας. Το ερώτημα δεν είναι γιατί "μας πιάνει το μάτι", αλλά γιατί κάποιοι έχουν αυτή την αρνητική ικανότητα...
Ο καθένας από εμάς μπορεί να ματιάσει; Όχι. Άρα αυτός που μπορεί, τι έχει ή μάλλον τι του λείπει και μεταδίδει αρνητική ενέργεια "δια της οράσεως";
Είπαμε ότι οι πατέρες της Εκκλησίας μας αποδίδουν το μάτι σε "δαιμόνιο". Αυτός που ματιάζει έχει "δαιμόνιο". Ακούγεται βαρύ αλλά έτσι είναι.
Ἴσως μερικοὶ ἀπὸ σᾶς, ποὺ διαβάζουν τὴν Ἁγία Γραφή, προβληματίζονται, ὅταν βλέπουν πὼς ὁ Κύριος ἐνῶ μᾶς ἀπαγορεύει νὰ λέμε τὸν πλησίον μας “ἀνόητε” καὶ “ἠλίθιε”, καί αὐτὸς ποὺ τὸ κάνει, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο Του, εἶναι ἔνοχος τῆς φωτιᾶς τῆς κολάσεως.
Ἐνῶ λοιπὸν λέει αὐτά, ὁ Ἴδιος πολλὲς φορὲς χρησιμοποιεῖ σκληρὰ λόγια γιὰ κάποιους ἀνθρώπους, ὅπως στὴν περίπτωση τοῦ ἀρχισυναγώγου, στὸν ὁποῖον εἶπε· “ὑποκριτά”.
Ἐπίσης πολλὲς φορὲς ἔλεγε ὑποκριτὲς τοὺς γραμματεῖς καὶ τοὺς φαρισαίους.
Αὐτοὺς ἔλεγε ἀκόμα· “ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν” (Μτθ. κγ´, 33).
Μιὰ φορά, ὅταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἦταν στὴν Ἰουδαία, Τὸν προειδοποίησαν ὅτι ὁ Ἡρώδης θέλει τὸ θάνατό του καὶ Τὸν συμβούλεψαν ὅσο γίνεται πιὸ γρήγορα νὰ φύγει ἀπὸ τὴν Ἰουδαία. Καὶ τί ἀπάντησε τότε ὁ Χριστός; Πολὺ ἤρεμα εἶπε τὸ ἑξῆς· “Πορευθέντες εἴπατε τῇ ἀλώπεκι ταύτῃ· ἰδοὺ ἐκβάλλω δαιμόνια καὶ ἰάσεις ἐπιτελῶ σήμερον καὶ αὔριον, καὶ τῇ τρίτῃ τελειοῦμαι” (Λκ, 13, 32). Ἀλεποὺ εἶπε τὸν Ἡρώδη.
Μιὰ φορὰ ὀνόμασε “Σατανᾶ” τὸν μεγαλύτερο ἀπόστολο καὶ τὸν πιὸ ἀγαπητὸ φίλο του, τὸν Πέτρο· “ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων” (Μτ. 16, 23).
Το καταφύγιο τών απίστων, είναι ένα επιχείρημα που διαρκώς ακούμε από αυτούς, σε κάθε μεγάλη καταστροφή όπου πεθαίνουν αθώοι άνθρωποι, κυρίως παιδιά: "Γιατί ο Θεός δεν επεμβαίνει αν υπάρχει; Γιατί αφήνει τόσα παιδιά να πεθαίνουν αβοήθητα καθημερινά;" Και σε αυτό το επιχείρημα, νομίζουν ότι βρήκαν το τέλειο άλλοθι τής άλογης απιστίας τους.
Κακή προαίρεση
Οι άθεοι που κάνουν αυτά τα ερωτήματα, δεν είναι άπιστοι εξ' αιτίας τών ερωτημάτων αυτών. Η απιστία είναι ΕΠΙΛΟΓΗ τής κακής του προαίρεσης. Τα ερωτήματα αυτά τα χρησιμοποιούν μόνο ως ΑΛΛΟΘΙ, για να δικαιολογήσουν την κακή και παράλογη αυτή επιλογή που έκαναν, να θεωρήσουν τον Θεό ανύπαρκτο!
Πώς είναι λοιπόν δυνατόν, να κατηγορεί κάποιος έναν θεό που πιστεύει ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ; Γιατί αν είχαν καλή προαίρεση, θα έβρισκαν τις απαντήσεις, καθώς απαντήσεις ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να τις αναζητήσουν. Οι ερωτήσεις τους για τη "μη επέμβαση τού Θεού", δεν διατυπώνονται ως πραγματικό παράπονο ή έστω απορία, αλλά ως ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ για να καλύψουν την απιστία τους! Χωρίς να ενδιαφέρονται πραγματικά για τις απαντήσεις, αποφάνθηκαν τελεσίδικα ότι ο Θεός δεν υπάρχει, και ως απόδειξη αυτού, παρουσιάζουν τη μη επέμβασή Του στον κόσμο. Και όταν ακόμα ακούσουν την απάντηση, ΘΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΘΟΥΝ ως απλή δικαιολογία, γιατί δεν τους ενδιαφέρει πραγματικά. Θα προτιμήσουν οτιδήποτε αρνητικό και συκοφαντικό εναντίον τού Θεού, παρά την απλή και καθαρή αλήθεια που θα ακούσουν.
Τα πρώτα ερωτήματα που πρέπει να θέσουμε στους ανθρώπους αυτούς που παραπονιούνται ότι ο Θεός "δεν επεμβαίνει για να σώσει τον κόσμο", είναι:
"Γνωρίζεις τι σημαίνει αυτή η επέμβαση για τον καθένα από εμάς; Εσύ ο ίδιος θέλεις αυτή την επέμβαση; Και τι έκανες ΕΣΥ για να επέμβει ο Θεός στον κόσμο;"
Ας αρχίσουμε όμως να απαντάμε, αναλύοντας λίγο το ερώτημα: "Γιατί ο Θεός δεν επεμβαίνει στον κόσμο και σκοτώνονται αθώοι και παιδιά;"